Hoewel je het steeds moet doen met een plek op de bank laat je wel weer in 2 wedstrijden ziet dat je kunt scoren. Die kans moet komen, maar het zonde dat je concurrent dan eventjes een hattrick maakt.

Toch de goals mee kunnen pakken en nu genieten van de familie en Anna.

Wat een comeback. Mooi verhaal weer. Fijn Anna weer te zien.

Dit blijven toch altijd pareltjes van novelles

 

Even terug in Nederland. Het klinkt heel raar misschien maar het voelt zo goed om gewoon weer een totale onbekende te zijn. Ik kan in Sunderland zeker wel normaal over straat hoor maar er zijn altijd wel een paar mensen die over het voetbal beginnen en je succes wensen. Dat is goed bedoeld maar soms ga je daar de stad in of uit eten om juist even niet met voetbal bezig te zijn. Zo vul ik mijn vrije dagen dan ook in. Gezellig eten bij opa en oma en daar mijn opa helpen met dingetjes in de tuin. Een dagje winkelen met mijn moeder. En tenslotte wil ik dan toch aan Anna vragen of ze misschien mee wilt naar Sunderland. Mijn moeder heeft al gezegd niet te willen maar komt om de week in het weekend langs. Anna is eigenlijk de enige persoon die ik verder dagelijks om me heen kan verdragen. Via via heb ik kunnen regelen dat we in een dicht dolfinarium rond kunnen kijken. Anna heeft wel eens aangegeven dolfijnen mooie beesten te vinden dus het lijkt me mooi om het op die manier te vragen. Als we in de koepel alleen zijn met een trainer en dolfijnen gooi ik voorzichtig een balletje op. 'Anna , Je weet dat ik altijd heb gewaardeerd dat je ondanks alles in mij bent blijven geloven. Ik kom er nu eigenlijk pas achter hoe belangrijk dat is geweest. Buiten mijn moeder , opa en oma wou ik jou ook niet teleurstellen en mede daardoor kan ik mijn droom nu waarmaken. Toch is het moeilijker dan ik had gedacht. Ik trek het niet alleen daar en hoewel ik je altijd kan bellen en facetimen mis ik je gewoon om me heen. Iemand die me steunt als ik het moeilijk heb. Iemand die me met beide beiden op de grond zet als het goed gaat. Iemand die ik vertrouw in alles en bij wie ik echt mezelf kan zijn. Het is misschien wat veel gevraagd maar zou je misschien naar Sunderland willen komen?' 

 

De vraag komt voor haar natuurlijk onverwacht en ze is er ook even stil van. Ik had ook niet gelijk een antwoord van haar verwacht  want het is wel iets wat ik van haar vraag natuurlijk. 'Het is niet dat ik het niet wil maar hoe zie je dat voor je dan? Van het contract dat je nu hebt kunnen we niet allebei leven daar. Ja de huur hoef je allemaal niet te betalen maar dan nog is het geen vetpot. Buiten dat heb ik gewoon mijn opleiding nog. Ik vind het heel fijn om zulke woorden te horen want het zijn de mooiste woorden die je uit tegen mij hebt uitgesproken. Maar ik moet er toch even over nadenken als je het niet erg vind.' 

 

Ze wil er in ieder geval over nadenken en met die gedachte zit ik een paar dagen later ook weer in het vliegtuig terug naar Sunderland. Voor de duidelijkheid er is alleen sprake van vriendschap en dus appen we gewoon met elkaar wanneer ik veilig thuis ben. Ik krijg alvast de succeswensen voor de wedstrijd tegen Ipswich en daar gaat mijn focus dan ook op. Het bezoekje aan Nederland heeft me goed gedaan en als kers op de taart krijg ik ook nog eens een basisplaats voor de komende wedstrijd.

 

Het geeft vertrouwen en ik wil de vorm van de wedstrijden voor de interland periode graag doorzetten. Het is dan natuurlijk wel heel lekker om bij de eerste de beste kans toe te slaan. Een aanval over links en de voorzet half hoog. Iets los van de grond en met de binnenkant van mijn rechter voet kan ik de bal richting de verre hoek sturen. Het stadion maar weer eens uit zijn dak en met een glimlach van oor tot oor vier ik deze treffer. We spelen goed en zijn ook scherp in het afjagen van de tegenstander. Dat resulteert ook in een 3-0 voorsprong naar goed 75 minuten. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht maar 8 minuten later staat het zomaar 3-2. Ik word naar de kant gehaald voor extra defensieve zekerheid en die laatste minuten zijn zenuwslopen. Ik had liever nog gevochten op het veld dan toekijken vanaf de zijlijn maar het voelt heerlijk als die 3 punten toch uit het vuur worden gesleept.

 

Na de wedstrijd tegen Ipswich heb ik toch het gevoel dat ik een beetje los ben. De klap is dan ook weer groot als ik te horen krijg dat ik Shrewbury weer op de bank begin. Het doet echt een beetje pijn en thuis denk ik ook echt na over wat ik dan fout doe en eerlijk gezegd heb ik geen idee. Tijdens de wedstrijd merk ik al snel dat het voor geen meter loopt en als ik dan een paar minuten na de rust mag gaan warmlopen heb ik stiekem toch de hoop dat ik deze wedstrijd kan omdraaien. De minuten gaan voorbij en  met de minuut verstrijkt mijn hoop op redelijk wat speeltijd. Pas in de 82e minuut kom ik in het veld. Met de enige mogelijkheid die ik krijg ben ik ook heel dichtbij. De bal valt per toeval voor mijn voeten en van een meter of 25 raak ik de bal erg lekker. Ik volg de bal en het is stil in het stadion maar dan..... spat de bal uiteen op de lat. Het blijft bij 0-0 en teleurgesteld bedank ik de meegereisde supporters. 

 

Die bal op de lat die spookt door mijn hoofd. Was als die bal er in was gegaan? Had ik mezelf dan bewezen en wel weer een basisplaats afgedwongen? Na een wedstrijd slaap ik sowieso slecht maar dit soort vragen maken het er niet makkelijker op. Het zorgt ervoor dat ik de dagen in de aanloop naar de uitwedstrijd tegen Cambridge United een beetje afwezig ben. Het zelfvertrouwen dat ik een beetje had opgebouwd is weer door het putje gespoeld. We zijn de hele wedstrijd beter maar moeten toch hard werken om op voorsprong te komen. Die voorsprong komt er pas als ik wel in het veld sta en ik heb er een klein aandeel in. Door snel te handelen zet ik 2 spelers van ons vrij voor de doelman en uiteindelijk is het Pritchard die de 0-1 weet te maken. Echter is het niet genoeg. Uitgerekend bij een hoekschop gaat het mis in de 93e minuut. Iedereen is terug in het eigen strafschop gebied en het is Ross Stewart die zijn man uit het oog verliest en de rekening is duur 1-1. Na de wedstrijd komt er toch een beetje frustratie los bij mij. 'For f*ck sake Ross you had one job there and you F*cking let us down.' In een reactie krijg ik een schoen naar mijn hoofd gegooid en moeten we even uit elkaar gehaald word. 

 

Een dag later mag ik bij de manager op kantoor komen. Volgens hem is het mijn fout dat het uit de hand liep. Ik had mijn mond moeten houden maar ik ben het er niet mee eens. Ik vraag de manager ook of hij de aanvoerder ook bij zich had geroepen als hij zijn mond had open getrokken en dat schiet in het verkeerde keelgat. Ik krijg gelijk te horen dat ik niet bij de selectie zit voor de wedstrijd om de Papa John's Trophy tegen Rochdale. En dat hij nog na moet denken of ik de FA Cup wedstrijd tegen Carlisle weer mag aansluiten. Het liefst ga ik dan ook lekker uit eten terwijl het team een wedstrijd speelt maar laat ik dit keer maar wat slimmer wezen. Achteraf ben ik blij dat ik het niet heb gedaan want er word op strafschoppen verloren. Ik moet er niet aan denken als ik was gespot en wat ik dan over mij heen had gekregen op social media.

 

 

----------

 

@MNie Die concurrent laat het nu ook even af weten met goals maar Ivar heeft nog wel wat dingen te leren blijkt

 

@delichris Het leek een mooie periode te worden voor Ivar maar die eindigt dan toch weer beroerd

 

@Kyrill De comeback was van korte duur want ivar liet zich gaan op een slecht moment

 

@komodo25Hij is weer terug hoor  

 

@Vlonkie @timpy00 @T10 @ElMarcos @Copywriter @Daniell

Ai ik snap Ivar maar soms moet je ff tot 10 tellen. Hopelijk snapt de manager ook dat Ivar nog jong en onbezonnen is

Heerlijk een fittie. Dat hoort bij voetbal. Hoezo is Anna alleen maar een vriend?

Zonde dat het nog niet loopt en dat Ivar wel bijna elke wedstrijd scoort als hij speelt.

Hopelijk snel die vaste basisplaats. Jammer van het akkefietje, maar je laat je in het veld positief zien wanneer je speelt. Dus jou tijd om alle harten te veroveren komt wel.

Waarschijnlijk al wel eens overheen gelezen, heb je een speler gemaakt en toegevoegd aan de club? Of?

 

Mijn uitbarsting was niet handig dat klopt. Maar aan de andere kant ik kan het maar beter kwijt zijn dan dat ik er mee blijf zitten. Dat ik een wedstrijd toe moest kijken dat is dan weer het goedrecht van de trainer maar dat ik ook gepasseerd word voor de FA Cup wedstrijd tegen Carlisle United is in mijn ogen een beetje te zwaar. De jongens tonen in deze wedstrijd vechtlust door tot 2 keer toe terug te komen van een achterstand maar verder dan 2-2 komen ze niet. Het betekend dat er een extra wedstrijd word toegevoegd aan de toch al zo drukke Decembermaand.

 

Ik heb dus 2 wedstrijden moeten brommen op de tribune. In de tussentijd heb ik wel gewoon prima getraind en daarvoor is de beloning een basisplaats tegen Morecambe. Waar ik in het begin de trainer goed kon volgen en kon vertrouwen op zijn woord weet ik nu eigenlijk niet meer waar ik aan toe ben. Dan weer een plek in de basis dan weer op de bank. Het is niet zo dat ik echt lekker in mijn ritme kan komen of echt een serie wedstrijden krijg. Natuurlijk ben ik blij met een basisplek maar als je 2 wedstrijden gepasseerd bent en je staat weer in de basis dan geef je niet helemaal een goed signaal af. Ik speel best aardig en krijg een penalty mee die vlak voor rust door Ross Stewart word binnen geschoten. Op dat moment stonden wij al 1-0 voor dus gaan we rusten met een 2-0 voorsprong. Na de rust speel ik nog ruim een kwartier en dan word ik naar de kant gehaald. Heb een aardige wedstrijd gespeeld maar tevreden ben ik niet en dat komt na de wedstrijd ook weer ter sprake. Als een journalist vraagt hoe ik de afgelopen wedstrijden heb beleefd en waarom ik chagrijnig naar de kant ging. 'Natuurlijk is het niet leuk als je word gepasseerd maar dat is aan de manager. Dat had ook niks te maken met mijn wissel vandaag. Ik speelde in mijn ogen wel aardig. Dat er dan word gekozen om me naar de kant te halen is ook het probleem niet. Ik ben en blijf een aanvaller dus ik had graag willen scoren. Dat is uiteindelijk ook waar de supporters naar kijken toch. Als je gaat kijken naar de statistieken van een aanvaller dan kijk je als eerste naar de goals.'

 

Na de wedstrijd tegen Morecambe volgt er weer een gesprek met de manager. Ik begin gelijk over het andere systeem dat hij voor ogen had. Voor mij zou dat perfect zijn want in plaats van 1 diepe spits gaan we dan met 2 spitsen spelen en dat betekend dus minder verdedigers die het mij moeilijk kunnen maken. Maar de manager vind dat ik meer moet brengen. Af en toe op de goede plek staan om te scoren is niet genoeg. Er volgt een discussie want ik ben het er duidelijk niet helemaal mee eens. Uiteindelijk gaat de trainer er toch in mee. Hij is bereid om het systeem aan te passen maar dan verwacht hij wel wat. 'Tot aan de kerst staan er nog 4 wedstrijden op het programma. Daarin verwacht ik dat je het team helpt om makkelijker tot scoren te komen en wil ik ook 2 goals zien.' 2 goals in 4 wedstrijden dat moet toch te doen zijn?

 

De eerste wedstrijd in die reeks is de thuiswedstrijd tegen Plymouth. Zoals afgesproken in een ander systeem en met een basisplaats voor mij. Ross en ik hebben het akkefietje tussen ons al lang naast ons neer gelegd. Spelers onder elkaar weten dat dit wel eens gebeurd. Zaak is dan om weer verder te gaan. Hoewel het even zoeken en wennen is aan het nieuwe systeem spelen we best aardig. Dajaku schiet ons op voorsprong maar als snel staan de bordjes weer in evenwicht. Cirkin kom net na een half uur spelen de 2-1 tegen de touwen en vlak voor rust mag Doyle er 3-1 van maken als hij op kan stomen en Ross en ik samen een gat trekken en zou dus ruimte maken voor het schot. De 2e helft lijkt een kwestie van rustig uitspelen maar toch kunnen de supporters nog 1 keer juichen. Na een slechte uittrap van hun doelman kan Moore de bal door het centrum de ruimte in koppen en dan ben ik op mijn best. Ik ben sneller dan ben directe tegenstander zie waar de doelman staat  en de bal stuitert zo lekker op dat ik de bal met een boog over de doelman heen kan tikken. De lengte van het boogballetje is goed en deze ploft heerlijk over de achterlijn tegen het netje aan. Het is zeker de mooiste goal van de wedstrijd. 5 minuten voor tijd word ik naar de kant gehaald. Dit keer ga ik ook een stuk vrolijker naar de kant. De trainer is ook tevreden met mijn optreden. 'Dat is wat ik wil zien.' En met een knuffel kan ik plaatsnemen op de bank.

 

Het is natuurlijk December en het word de eerste keer dat ik niet thuis ben met kerst. Mijn moeder , opa en oma die komen al over om met de feestdagen hier te zijn maar ik ben maar wat blij als Anna me vraagt of ik het goed vind of ze ook mee komt. Natuurlijk wil ik dat en dus is dat al een zorg minder. Maar op dit moment heb ik toch even iets belangrijkers aan mijn hoofd. De replay tegen Carlisle United moet gespeeld worden. Er moet gewonnen worden en waar ik de vorige wedstrijd niks voor de ploeg kon betekenen wil ik nu maar wat graag het team naar de volgende ronde helpen. Soms leg ik mezelf daarmee iets te veel druk op maar het is tenslotte wel de FA Cup. Het is oude rot Aiden McGeady die ons op voorsprong schiet en er sluipt dan al iets in de ploeg van het komt wel goed. 5 minuten voor de rust staat het weer gelijk en mogen we toch weer aan de bak. Maar voor rust kunnen de meegereisde supporters weer juichen. Een voorzet vanaf rechts ver bij de 2e paal. Stewart kan de bal alleen nog maar terug voor het doel krijgen en daar duik ik met mijn hoofd richting de bal. Het is hangen geblazen en ik spring Stewart in zijn armen. Dit is een serieuze dreun voor de tegenstander. Toch lijkt die treffer er voor te zorgen dat wij na de rust op 2 gedachten spelen. De voorsprong verdedigen of verder uitlopen. Hierdoor krijgen wij het heel moeilijk. We moeten mee in het vechtvoetbal van de tegenstander en geven behoorlijke kansen weg. Toch weten we die voorsprong te verdedigen en in de blessuretijd is daar de beloning. De bal word nog maar een keer naar voren geschoten en daar ben ik net iets eerder bij de bal dan mijn directe tegenstander. Ik kop de bal de ruimte in en ben weg. Ik kan zo goed als alleen op de doelman af en zie Stewart een sprint trekken om mee te komen. Het liefst wil ik voor eigen succes gaan maar verstandig speel ik de bal breed en Stewart kan de bal simpel binnen schuiven voor de 1-3. Het koste wat moeite maar we zijn door naar de volgende ronde van de FA Cup. Daarin mogen we het opnemen tegen Burnley dat uitkomt in de Premier League. Na de wedstrijd is het tijd voor een klein dolletje met de trainer. 'Ik had 2 goals in 4 wedstrijden gezegd niet 2 uit 2!' Het lijkt dus weer helemaal goed te zitten.

 

 

@komodo25 laten we het maar op de jeugdigheid houden. Het kwartje lijkt nu wel te zijn gevallen

 

@Kyrill Anna is alleen nog een vriendin maar wie weet wat er nog gebeurd

 

@delichris Het gaat met pieken en dalen en dat is helemaal niet gek bij een talent. het kwartje moet gaan vallen en ivar lijkt het nu op te pikken

 

@timpy00 het komt vast wel goed met ivar en al die kleine dingetje horen natuurlijk bij zijn ontwikkeling. Ik heb inderdaad een speler in de database aangemaakt en toegevoegd aan sunderland

 

@MNie @Vlonkie @T10 @ElMarcos @Copywriter @Daniell

Dit is wat ik wilt zien goals en een blije Ivar. Nu kan de trainer echt niet meer om hem heen.

Een goede periode van Ivar

 

Zal je net zien. Net nu de manager mij wat speeltijd heeft beloofd en ik daarin zijn doel al heb gehaald moet ik met een lichte blessure afhaken voor de wedstrijd tegen Ipswich. Of nou ja afhaken ik kan niet aan de wedstrijd beginnen. Op de laatste training gaat het mis en klapt mijn enkel dubbel. De rest van de dag bestaat uit testen maar de zwelling lijkt maar niet weg te trekken. Een dag later ziet het er van de buitenkant goed uit alleen voelt het nog niet helemaal flexibel. Het team vertrekt echt al vroeg en de manager wil alleen maar spelers in de selectie die eventueel zouden kunnen spelen. Die garantie kan de medische staf niet geven en dus moet ik achterblijven. Wel ga ik die dag naar de club om daar in ieder geval voor mezelf bezig te gaan zo kan ik die enkel misschien wel wat versterken voor de komende wedstrijden. Ik bekijk de wedstrijd dan ook op de club met wat mensen en we zien de ploeg een goed eerste half uur spelen. Bij de rust staat het 2-3 en is iedereen nog vrolijk maar dan gaat het in de 2e helft verschrikkelijk mis. ER word met maar liefst 7-3 verloren en dat doet pijn. Ik stuur de manager een berichtje waarin ik laat blijken dat ik me toch een beetje schuldig voel. Het is fijn om een berichtje terug te krijgen. 'Don't worry son. Even if you played this could.ve happened.' Duidelijk is natuurlijk wel dat deze nederlaag als een dreun aan komt. 

 

Een dag later kiest de manager er voor om me tijdens de training nog binnen te houden. Ik train dus afzonderlijk van de groep maar de thuiswedstrijd tegen Lincoln City moet geen probleem zijn. Veel belangrijker ik kan naar het vliegveld om 4 belangrijke mensen op te halen. Mijn moeder , opa , oma en Anna komen over voor de feestdagen. Ik had Anna gevraagd om bij mij in te trekken zodat ik niet alleen ben en ik iemand om mij heen heb die ik blind vertrouw. Daar heb ik nog steeds geen antwoord op gehad maar misschien is de komende tijd misschien wel een mooi moment om te kijken of dat mogelijk is. Maar als ik vanaf het trainingscentrum nog even snel naar huis wil rijden merk ik dat er al mensen in mijn huis zijn. VERASSING!!!!  Een beetje verbaasd stamel ik nog net uit dat ik zo blij ben om ze weer te zien en om me heen te hebben. Blijkbaar hebben ze een vlucht eerder gepakt als verassing en zulke kleine dingen waardeer ik enorm. Niet veel later zie ik ook dat er behoorlijk veel bagage meegenomen is. Ik kijk nog eens goed en zie bij Anna een kleine glimlach voor ze mij een knuffel geeft. Ik denk dat jij het vast wel goed vind als ik voorlopig even wat langer bij je blijf toch? Ik kijk Anna aan voor ik haar nog maar eens een knuffel geef want dit is het nieuws waar ik op heb gewacht. Anna wil het in ieder geval proberen maar geeft wel aan dat zodra ze zich er niet meer goed bij voelt ook gelijk weer terug naar Nederland gaat. Dat lijkt me ook niet meer dan logisch.

 

Tegen Lincoln City ben ik er inderdaad ook weer bij. Het is fijn om eens een groepje mensen weer speciaal voor mij op de tribune te hebben. Maar belangrijker is dat we als team antwoorden op de nederlaag in de vorige wedstrijd. Het team is gretig maar we willen te graag en te snel die goal maken. Daardoor is het slordig in de openingsfase. Als onze storm een beetje is gaan liggen zie je toch dat wij voetballend gewoon beter zijn en dat we met wat meer rust in ons spel meer gaan bereiken. Na 27 minuten resulteert dat in de 1-0 van Stewart. Die door een loopactie van mij net dat beetje ruimte krijg voor het schot en trefzeker is. Uit een hoekschop is het in de 41e minuut Cirkin die raak weet te koppen en dus is daar de marge van 2. Het gaat dan echter hard. Vanaf de aftrap veroveren wij de bal weer en kan ik vrijwel gelijk de diepte in gestuurd worden. De doelman durft niet uit te komen en dat is mijn geluk. Hierdoor kan ik bij de bal komen en voordat een verdediger al glijdend aankomt produceer ik een ouderwets puntertje in de korte hoek voor de 3-0. Met mijn armen gespreid vier ik deze treffer voordat ik een gat in de lucht spring en het met mijn teamgenoten kan vieren. Onderweg terug zoek ik nog even op de tribune en kan ik het hartje maken richting die mensen. Mijn opa glundert van trots en dat is een mooi beeld om te zien. Met die 3-0 is de wedstrijd natuurlijk gespeeld en spelen we het na de rust rustig uit nadat Embleton er nog 4-0 van heeft gemaakt. 

 

Een paar dagen later is het Boxing Day. Het is voor het eerst dat ik kerst moet vieren in een hotel met teamgenoten. We spelen een uitwedstrijd tegen Doncaster Rovers en het lijkt een verplicht nummer te zijn zo voor kerst. Beide teams lijken niet echt te willen maar ik ben blij dat ik een strafschop uit het vuur weet te slepen. Ik speel de bal iets te ver naar de buitenkant maar zie een verdediger naar de bal glijden en weet nog net mijn been voor de bal te zetten waardoor ik word geraakt. De strafschop die volgt word benut door Gooch en zo word er met 0-1 gewonnen. Een draak van een wedstrijd maar ach. Winst op mijn eerste Boxing Day is toch lekker.

 

De laatste wedstrijd van het jaar. Thuis tegen Sheffield Wednesday. We willen het jaar goed afsluiten maar mede door de arbitrage word dat een lastig verhaal. 2 rode kaarten en een strafschop tegen bepalen de eindstand op 0-1 en dus word er verloren. Al na 20 minuten zit mijn wedstrijd er op. Ik ben teleurgesteld maar als een verdediger al vroeg rood krijgt dan weet je als aanvaller vaak wel hoe laat het is. Ik kijk de wedstrijd uit vanuit de kleedkamer en vertrek dan zo snel mogelijk naar het spelershome. 

 

Eenmaal thuis schieten de afgelopen maanden door mijn hoofd. Het was zwaar en zeker ook stressvol. Maar ik heb mijn droom om prof te worden in vervulling zien gaan. Ik heb laten zien wat ik kan en ik weet zelf ook wel dat het beter kan. Toch heb ik in de competitie al 9 keer het net weten te vinden en al met al is dat toch niet zo slecht. Daar waar ik vooraf had gehoopt om in de dubbele cijfers te komen. Ik hoop dat ik mijn doelpunten kan verdubbelen in het restant van het seizoen maar ik denk dat als ik op 15 competitie doelpunten uit kom ik al meer dan tevreden mag zijn. Dat is voor een debuut seizoen al een behoorlijk aantal.

 

 

@delichris De trainer lijkt nu ook echt voor een 2 mans voorhoede met ivar te kiezen. 

 

@komodo25het gaat nog steeds een beetje met vallen en opstaan maar al met al is het een goed seizoen om te leren voor ivar

 

@Kyrill @timpy00 @MNie @Vlonkie @T10 @ElMarcos @Copywriter @Daniell

Mooi verhaal weer KIU

Toch goede resultaten geboekt als Ivar speelt.

Kijk je momenten zijn er wel dat is het belangrijkste, je steeds weer bewijzen naar de trainer dan heeft hij uiteindelijk geen andere keuze dan vol voor jou te gaan.

 

Ivar, Tsja wat valt er over hem te zeggen? Het is een jongen die ik gelukkig de afgelopen maanden van dichtbij heb mogen meemaken. Ik weet nog goed dat de hoofdscout binnen kwam en enthousiast vertelde over wat hij had gezien op een jeugdtoernooi. We moesten Ivar halen simpelweg omdat hij niks koste en daarbij niet al te veel loon zou vragen. Als club op het 3e niveau ben je altijd op zoek naar buitenkansjes en dit was volgens onze scout zo'n buitenkansje. Ivar kwam op het eerste oog vrij volwassen over maar ondertussen weet ik wel beter. Door veel gesprekken met hem te voeren hebben we vooral in het begin duidelijkheid gegeven aan hem. Hij raakte geblesseerd vlak voor de oefencampagne begon en dat gooide voor ons beide roet in het eten. Voor hem was die oefencampagne een mooie gelegenheid om zichzelf te laten zien en voor mij als manager was het een mooi moment om te kijken waar hij nou precies stond. Dat ging dus niet door maar ik vond dat ik hem toch een eerlijke kans moest geven.

 

En toen was daar zijn debuut. Vanaf de bank komen , Een grote kans missen maar vervolgens wel het team weer op voorspong schieten. Vanaf dat moment wist ik eigenlijk al dat we en potentiële topper in huis hadden. Na zo'n debuut is het natuurlijk lastig om een jonge jongen met beide benen op de grond te houden daar hij op een roze wolk zat. Natuurlijk waren die eerste weken mooi voor hem en heb ik hem zelfs een plekje in de basis gegeven. Echter is het nu wel zo dat hij wat vaker op de bank zit dan hem lief is. We moeten zuinig zijn met spelers als Ivar en op het 3e niveau in Engeland volgen de wedstrijden elkaar op in rap tempo. Ivar is ook niet op zijn mondje gevallen maar gelukkig word dat meestal wel geaccepteerd. Zijn medespelers zien immer ook de drive die hij heeft om het team te helpen en elke dag beter te worden. De supporters lopen vanaf zijn debuut al met hem weg en vergelijken hem zelf met Josh Maja die hier niet zo lang geleden de harten van de fans wist te veroveren maar op een vervelende manier weg ging. Ivar kan zeker hetzelfde en misschien nog wel meer bereiken als zolang hij geduldig blijft en zijn hoofd koel weet te houden. Dat hij halverwege al op 9 goals in de competitie staat is meer dan ik had verwacht. Dat heeft niets te maken met zijn kwaliteiten maar vooral door randzaken. Het is een jonge jongen die alleen in een andere omgeving terecht komt en dan ook nog eens moet presteren. Eenzaamheid en heimwee liggen dan op de loer en ik ben me er van bewust dat we dat ook mee moeten nemen in zijn ontwikkeling. Ik heb begrepen dat een vriendin bij hem in trekt dus dat is alweer een zorg minder voor hem maar zeker ook voor ons. 

 

Afgelopen maand was het ook af en aan qua speeltijd voor Ivar maar heeft hij het team vooral in de FA Cup zege op Burnley geweldig geholpen door extreem veel vuile meters te maken en zich zodoende op te offeren voor het resultaat. Als je met 1-3 weet te winnen op bezoek bij een Premier League club dan is dat een prestatie van formaat natuurlijk. Toch denk ik dat Ivar met 2 assist waarvan 1 in de wedstrijd tegen Burnley en een goal deze maand toch weer naar behoren heeft gespeeld gezien zijn speeltijd. 

 

Waar het voor Ivar gaat eindigen? Dat zal de tijd uitwijzen maar laat hem voorlopig nog maar hier zodat hij met Sunderland kan bouwen aan een gezamenlijk sprookje.

 

 

een klein stukje door de ogen van de manager

 

@Kyrill Het blijft nog steeds een beetje schipperen  voor ivar

 

@delichris ivar draagt zijn steentje bij. meer kan hij op dit moment niet doen

 

@timpy00 Ivar grijpt zijn kansen zeker nu is het zaak om dat regelmatig te doen en dan is er geen houden aan

 

@komodo25 @MNie @Vlonkie @T10 @ElMarcos @Copywriter @Daniell

Gaaf!!

De manager heeft nog grote plannen met Ivar en Burnley uit de FA Cup schieten is wel heel erg lekker.

Mooi stuk weer! Complimenten voor je schrijfwerk iedere update. Ben benieuwd hoe snel IVAR stappen gaat maken, maar de kansen die die krijgt paktie met beide handen. Binnenkort kan er niet meer om hem heen gegaan worden.

Het vertellen door meerdere personen maakt deze noveslles net wat extra, Qua goals lijkt het niet de beste maand maar de resultaten zijn super

Leuk stuk vanuit de manager. Hopelijk zien we Ivar komende maand wat meer terug op het scoreformulier.

 

Hoewel het fijn is dat Anna nu voorlopig bij mij is en ik dus ook buiten het voetbal iemand die ik volledig vertrouw om mij heen heb is het toch even wennen geweest. We zijn duidelijk geweest naar elkaar. We zijn gewoon vrienden en dat is voor ons op dit moment meer waard dan wat dan ook. Natuurlijk komt er hier en daar nu een bericht op social media dat Anna mijn vriendin zou zijn maar zolang wij beter weten is het goed. Toch heb ik toch even moeten wennen aan de nieuwe situatie. Ik wil Anna ook niet te veel alleen laten dus mochten we allebei tijd hebben dan proberen we ook wat met elkaar te doen. Ik heb wel het gevoel dat onze band daardoor nog sterker is geworden en dat ik me nu helemaal nergens meer zorgen om hoef te maken. Juist door de aanwezigheid van slechts 1 persoon kan ik me zonder zorgen richting op datgene dat belangrijk is. Presteren op het veld. Eigenlijk is Anna goed beschouwd nu meer dan alleen een goede vriendin. Ze is ook een soort van psycholoog waarbij ik mijn verhaal kwijt kan maar gelukkig luistert ze maar al te graag. 

 

Op voetballend gebied wil ik natuurlijk meer. De trainer weet dat maar hij heeft ook aangegeven voorzichtig te zijn. Ik ben het daar niet altijd mee eens maar uiteindelijk is het grotere plaatje natuurlijk belangrijker. Wel is het zo dat het nieuwe systeem waarin we 4-3-1-2 spelen gunstig voor mij. Hierdoor is mijn kans op speeltijd toegenomen en als ik dan speel dan is het makkelijker voetballen omdat je met 2 man redelijk centraal toch net meer iets verwarring veroorzaakt en zo dus ook meer ruimte krijgt. Dat systeem word ook gebruikt in de 4e ronde van de FA Cup tegen Bristol City. Wij zijn gezien onze stunt in de vorige ronde tegen Burnley de favoriet en dus graaft de tegenstander zich behoorlijk in. Ze lijken hun zaakjes goed op orde te hebben en de weg naar zowel mij als Ross Stewart word goed afgesloten. Toch merk je dat wij geduldig de bal rond spelen en proberen daar waar het kan snel toe te willen slaan. Vlak voor rust is dat moment er. Aiden McGeady ontvangt de bal en weet mij slim aan te spelen. Met een verdediger in mijn rug kan ik slechts de bal aannemen en afhouden. Aiden loopt door en een simpel tikje is voldoende om Aiden in scoringspositie te krijgen. Met een snel schot laag over de grond is de doelman kansloos en is het McGeady die ons op voorsprong zet 0-1. Als de tegenstander iets zou willen dan moet het dus in de 2e helft ruimtes laten. Gek genoeg blijven ze de complete 2e helft hetzelfde spelletje spelen en wij vinden dat ook wel prima. We komen geen moment in de problemen en komen zelf ook niet echt meer tot kansen waardoor het een verschrikkelijke wedstrijd is. Echter klagen wij daar niet over want wij stappen met een 0-1 overwinning van het veld en bereiken de volgende ronde. In de volgende ronde wacht Arsenal in het Emirates. Voor mij is dat een geweldige loting. Ik ben zelf behoorlijk fan van AFTV en vind het mooi hoe die fans hun mening durven te geven maar ook hun watchalongs vind ik mooi om te zien. In de tijd dat ik heimwee had heb ik ben tijd vooral doorgebracht met het kijken van hun filmpjes op youtube.  Sterker nog met een aantal leden van AFTV heb ik af en toe contact via instagram.

 

Ik krijg regelmatig complimenten over mijn spel maar misschien nog vaker hoor ik om mij heen dat mensen niet helemaal overtuigd zijn van mijn kunnen. Of dat komt door mijn debuut dat de verwachtingen zo hoog zijn dat weet ik niet maar het is natuurlijk wel een reden. Tegen Cheltenham laat ik zo vind ik zelf toch weer een beetje zien van wat ik in huis heb. Het sneeuwt misschien een beetje onder door de hattrick die Ross Stewart weet te maken maar met 2 prima goals kan ik ook tevreden zijn. De eerste is de 0-2 vlak voor rust waarbij ik op snelheid de diepte in word gestuurd en uiteindelijk de doelman kansloos laat. Mijn tweede is een cadeautje voor de fans. Het is de 1-5 maar deze goals kan zomaar eens worden verkozen tot doelpunt van het jaar. Ik krijg de bal met de rug naar het doel ingespeeld en weet de bal precies zo open te draaien dat ik gelijk het gaatje zie voor een schot. ik krul de bal van een meter of 23 stijf in de kruising en krijg hierbij zelfs dan handen van de Cheltenham supporters op elkaar. Uiteindelijk word het 1-6 en is het een overwinning waarbij we vooral veel vertrouwen krijgen.

 

Langzaam maar zeker zie je dat iedereen zich fijn voelt bij het nieuwe systeem en de wedstrijd tegen Cheltenham was daar een mooi voorbeeld van. Alles waarop is getraind kwam er uit en dat kunstje willen wij herhalen tegen AFC Wimbledon. Binnen een kwartier komen wij ook daar op voorsprong door een treffer van Aiden McGeady en mag ik na 33 minuten de score verdubbelen. Het steekballetje is perfect en ik ben weg op het randje van buitenspel. De doelman bevind zich in niemandsland en ik kan simpel om hem heen om binnen te schuiven 0-2. Vlak na de rust is het Ross Stewart die voor de 0-3 zorgt en daarmee zitten de punten al in de tas. Toch mag ik in de slotfase mijn 2e nog maken. Opnieuw weg op het randje van buitenspel. Dit keer gokt de doelman dat ik hem voorbij speel maar daarbij laat hij de verre hoek helemaal open en krul ik de bal langs hem heen. 0-4 overwinning en ik lijk nu echt los te zijn.

 

Anna is sinds ze hier is bij elke thuiswedstrijd aanwezig geweest en ook tegen MK Dons is ze van de partij. Maar het is voor het eerst dat ze vanaf de tribunes hoort dat ik word toegezongen zelf heb ik het voor de wedstrijd niet echt door maar als ik de openingstreffer weet te maken door de bal na een goede combinatie binnen te prikken is het duidelijker hoorbaar. "Ivar van de burg de brug de brug , shoots with precision precision precision , Ivar van de brug de brug de brug, He is our magician magician magiacian. Whoohoohoohooooooo whoohoohoohooooo." Ik moet zeggen dat er toch wel een beetje trots op ben. Zo speel je een paar wedstrijden goed en hebben de supporters iets voor je bedacht. Het levert helaas geen overwinning op want in de 78e minuut krijgen we de gelijkmaker om onze oren 1-1.

 

Zo zegt de manager nog dat hij voorzichtig is met mij maar in deze vorm is het moeilijk om mij op de bank te laten starten en dus begin ik ook in de thuiswedstrijd tegen Burton gewoon weer in de basis. Vanuit een hoekschop is het Cirkin die ons al vroeg op 1-0 kopt. Toch is die voorsprong geen zegen. Burton speelt best aardig maar dat komt in mijn ogen vooral omdat wij die 1-0 voorsprong wel prima vinden en vergeten goed te voetballen. Net binnen het uur zorg ik dan toch weer voor een hoogtepunt als ik een weergaloze lange bal in de stuit kan meenemen en gelijk kan versnellen. Hierdoor ben ik de verdedigers te slim af en kan ik met een slim wippertje ook de uitstormende doelman verassen. 2-0 en ik laat het gejuich over me heen komen. 10 minuten later slaat de schrik dan toe. Bij een diepe bal over rechts weet ik de bal net binnen te houden maar bij de voorzet schiet het in mijn lies. Dat mijn voorzet bij de 2e paal terecht komt en dat Stewart de bal opnieuw voor weet te koppen waardoor Broadhead kan scoren zal me een zorg zijn. Ik heb serieus last en heb verzorging nodig. Terwijl ik nog word verzorgd kiest de manager ervoor om mij te wisselen maar de schade is er dan al. Er word met 3-1 gewonnen maar het zal toch niet zo zijn dat ik de topper tegen nummer 2 Wigan moet gaan missen. Als we die wedstrijd namelijk weten te winnen moet het wel heel raar lopen willen wij niet promoveren en bij de eerste 2 eindigen.

 

Vrijwel gelijk na de wedstrijd tegen Burton krijg ik te horen dat het een race tegen de klok word om de wedstrijd tegen Wigan te halen. Ik wil graag weten hoe groot de kans is dat ik die wedstrijd ga halen. Daarin word al uitgesloten dat ik aan de aftrap kan verschijnen maar dat de kans wel aanwezig is dat ik eventueel vanaf de bank kan komen. Het is een week vol onzekerheid maar ik werk keihard om toch van de partij te kunnen zijn en als het nodig is toch het team te kunnen helpen. Zit ik op de bank en is het niet nodig dan is dat maar zo. Beetje bij beetje gaat het per dag steeds iets beter en ik kan op de afsluitende training zelfs een groot gedeelte van de partijvorm mee doen. Hierdoor kiest de manager er voor om mij toch in de wedstrijd selectie op te nemen. "Normaal gesproken wil ik alleen wedstrijdfitte spelers meenemen maar in de vorm waarin jij nu verkeerd kan het zo maar eens zijn dat ik je nodig heb." Die woorden doen me goed en is nog maar eens een bevestiging dat ik op de goede weg ben. Toch is het verschrikkelijk om op de bank te zitten. Ik zie een ware kraker waarin het in de 1e helft vooral spannend is maa rin de 2e helft ontbrand het. In 4 minuten tijd vallen er 3 doelpunten. Broadhead schiet ons in de 51e minuut op voorsprong maar vrijwel direct vanaf de aftrap staan de bordjes weer in evenwicht. Vervolgens is het Stewart die in de 54e minuut de 1-2 voor ons tegen de touwen ramt. Dit lijkt een enorme klap te zijn voor Wigan maar in de 77e minuut weten ze voor de 2e keer gelijk te maken. Ik krijg dan het seintje om me klaar te maken maar als ik dat doe is het Pritchard die een vrije trap binnen weet te schieten voor de 2-3. De manager kiest er gelijk voor om verdedigend te gaan wisselen en dus kan ik mijn trainingspak weer aan doen. We weten de 3 punten uit het vuur te slepen en verstevigen daarmee de koppositie. Na de wedstrijd komt de manager nog naar mij toe om zijn excuses aan te bieden. Het is netjes van hem maar nergens voor nodig eigenlijk. Ik moest er in komen om iets te forceren maar als dat voor mijn wissel dan gebeurd dan is dat natuurlijk niet meer nodig. In mijn ogen kiest iedere manager er dan voor om of te wachten met wisselen of zoals in dit geval te kiezen voor zekerheid met een verdedigende wissel.

 

 

@Kyrill ivar lijkt helemaal vrij in zijn hoofd en nu echt los te komen

 

@delichris aan vertrouwen van de manager ontbreekt het in ieder geval niet

 

@MNie thanks ik doe mijn best. deze maand lijkt het niet in stapjes te gaan maar is het gelijk een sprong die gemaakt is

 

@komodo25 Zoals jij als volger van mijn novelles wel weet probeer ik altijd het karakter via meerder personen naar boven te laten komen en zullen er hier en daar ook interviews komen

 

@timpy00 Jij vraagt en ivar levert

 

 

Zo kan niemand nog om je heen he, wat een goede periode.

Ivar lijkt nu vrij te zijn en dat komt ook doordat Anna er is. Ik ben wel benieuwd naar de stand eigenlijk.