Frank Arnesen over een groot talent op Varkenoord

 

Het is voor een club als Feyenoord belangrijk om er voor te zorgen dat er waarde op het veld staat. Hoe willen we dat de komende jaren voor elkaar gaan krijgen? Eigenlijk is dat heel simpel. Door goed te scouten en spelers die nog relatief onbekend zijn aan de club te binden. Deze transferperiode is daar een mooi voorbeeld van. Maar ook door jeugdspelers door te laten stromen. Dat is natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan want het plaatje moet uiteindelijk wel kloppen. We moeten natuurlijk wel het geld hebben om spelers te kunnen kopen maar ook een goed plan klaar hebben liggen. Dat geld voor de spelers die wij binnen halen als de spelers op Varkenoord.

 

Er loopt op Varkenoord een speler rond die in potentie de Europese top kan halen. Dat durf ik wel te zeggen. Geweldige techniek en een neusje voor de goal. Trainers die met hem hebben gewerkt zijn weg van hem. Hij is niet voor niets al een aantal keer doorgeschoven naar een hogere leeftijdscategorie om zich daar te kunnen meten. Echter is het ook belangrijk dat je mentaal goed in elkaar zit. In principe waren we al akkoord om op zijn 17e verjaardag een contract te gaan tekenen maar sinds het overlijden van zijn vader heeft hij mentaal zo'n klap gehad en sindsdien lijkt zijn drive helemaal verdwenen. En dan is het aan ons om te kijken wat er precies speelt. Is het daadwerkelijk de klap van het verliezen van een dierbare of is het de angst om nog meer mensen te verliezen. Je moet je voorstellen dat het voor een jongen van nu net 16 jaar een enorme leegte is als je vader op 15 jarige leeftijd uit je leven word genomen. We hebben een aantal gesprekken met hem gevoerd en daarin is naar voren gekomen dat hij zijn vader natuurlijk verschrikkelijk mist. Een ouder is natuurlijk de grootste fan en supporters van zijn of haar kind. Daarnaast voelt die van 2 kanten een enorme druk om het te maken. Daaruit blijkt ook gelijk dat het een slimme jongen is. Hij weet dondersgoed dat wij het in hem zien zitten anders word hij niet steeds een leeftijdscategorie doorgeschoven. Dat zorgt bij hem voor druk om het vertrouwen dat wij in hem hebben waar te maken maar tegelijkertijd met alle social media van tegenwoordig kan hij ook niet meer rustig gebracht worden. In De Kuip gaat zijn naam ook al rond als de toekomstige nummer 9 van Feyenoord. Hoe lang is het geleden dat er bij Feyenoord een nummer 9 echt doorbrak? De laatste naam die ik echt kan noemen is in mijn ogen Luc Castagnois. Daarna zijn er nog wel jongens geweest die vanuit de jeugd behoorlijk op de deur aan het kloppen waren maar eenmaal als ze de kans krijgen toch ook niet met die druk om konden gaan. En aan de andere kant voelt hij de druk van het moeten zogen voor zijn familie. Hij blijft natuurlijk achter met zijn moeder en zijn zusje en als je dan als 16 jarige al het besef hebt dat je die enorme last met je mee moet dragen dan is dat natuurlijk enorm zwaar. Het is in mijn ogen dan ook logisch dat Nevaeh want dat is de jongen over wie we het hier hebben in een mindere periode zit. Die jongen heeft dus wel degelijk even de tijd nodig om alles weer op orde te hebben en daarop hebben wij besloten om hem uit te lenen aan FC Dordrecht. Dan is hij in ieder geval even weg van de druk die hij voelt vanuit de club maar kan hij wel op een redelijk niveau stappen gaan maken. Dat was volgens Nevaeh zelf op dit moment misschien wel de beste oplossing. Zoals hij zelf aangaf word er bij FC Dordrecht niet veel verwacht en kan hij doen wat hij het liefste doet en dat is voetballen. Ook de druk van een contract hebben we bij hem weggenomen. Op zijn verjaardag en die is pas op 14 april gaan we sowieso met elkaar zitten. Op deze manier hopen wij dat hij die drive en honger in het voetbal weer helemaal terug krijgt en dat hij over een paar jaar kan gaan schitteren voor Feyenoord. Mijn boodschap aan de supporters en media is dan ook om deze jongen de tijd te geven. Want dat gaat hij op een dag dubbel en dwars terugbetalen aan de liefhebber. 

 

 

------------------------------------

 

Daar was ik weer. Ik ben er even een paar maanden tussen uit geweest door wat privé omstandigheden. Langzaam aan begon ik het schrijven van een verhaal hier weer te missen en kwam ik er achter dat het zelf rustgevend kan werken. 

 

Ik probeer het dus weer met een spelersnovelle waarin ik niet alleen de prestaties en resultaten van de game en het personage belicht maar zeker ook gebeurtenissen uit mijn eigen leven er in ga verwerken en dat hopelijk tot een boeiende mix aan updates oplevert voor de lezer.

 

ik ga vanaf nu dus ook weer langzaam verschillende novelles op het forum (bij)lezen en uiteraard ook weer reageren

Succes!

Succes! Mooi dat je weer terug bent hier.

Leuke opening en ik ben er weer bij natuurlijk! Fijn dat het schrijven hier rustgevend werkt, vooral blijven doen dan.

Een mooie opening en mooi dat je er weer bent.

Succes met je nieuwe novelle

Veel plezier en succes. @neva novelle opgedragen/titel met jouw naam

 

Voetbal, Het is zolang ik mij kan heugen zo´n beetje de enige sport waar ik echt mee bezig ben. Er is een tijd geweest dat ik wakker werd met een bal en ging slapen met een bal en de hele dag was die bal in mijn buurt. Vandaag de dag is dat allemaal anders. Mijn naam is Nevaeh Danjuma en ben 16 jaar. En om maar gelijk duidelijk te zijn Arnaut Danjuma is geen familie van mij. Tot voor kort zag mijn leven er vrij zorgeloos uit. Het enige waar ik me druk om hoefde te maken was presteren op Varkenoord. Ik leefde mijn droom door bij de mooiste club van Nederland te voetballen. Het is niet echt uit te leggen hoe het voelt als je speelt en traint op Varkenoord en dan De Kuip aan de andere kant van de weg te zien. Altijd was het een droom om daar ooit te kunnen spelen maar die droom is er nu even niet meer. Op 22 December 2020 overleed mijn vader en hoewel het er even op leek dat ik voetbal als uitlaatklep kon gebruiken werd het meer een last. Feyenoord ziet het in mij zitten dat is de afgelopen jaren wel gebleken door mij steeds een team op te laten schuiven. Als 16 jarige heb ik mijn debuut al mogen maken bij Feyenoord onder 19 en speel ik daar regelmatig. Dat is nog niet zo erg maar supporters zien door social media ook een jong talent doorbreken en verwachten nu ineens iets van mij. Het zorgt voor druk. Druk waar ik het op dit moment erg moeilijk mee heb. De dood van mijn vader hakt er in. Ik slaap slecht en zowel op school als op de trainingen ben ik er gewoon niet bij met mijn hoofd. Buiten de druk die ik door het voetbal voel is er ook nog de druk van thuis. Mijn moeder en mijn zusje hebben het nu al zwaar zat en ik wil ze niet opzadelen met mijn problemen. Hierdoor hou ik veel dingen voor mezelf en dat vreet mij van binnen op. Gelukkig zijn er mensen binnen Feyenoord die dat op tijd hebben gezien en het gesprek zijn aangegaan. Als jonge jongen is het natuurlijk niet stoer om naar een psycholoog te gaan en is het natuurlijk al helemaal niet stoer om een stap terug te moeten doen. Buiten de supporters en familie om zijn er ook nog vrienden die het supertof vinden dat ik bij Feyenoord voetbal. Alsof hun ook denken dat ze daardoor een bepaalde status hebben. Dat is natuurlijk niet zo maar voor mij voelde het tot voor kort toch als een afgang om ook hun teleur te stellen. 

 

Ik leef eerlijk gezegd vooral in angst. Angst om mensen kwijt te raken die dichtbij mij staan. Angst om mijn droom als profvoetballer te moeten laten gaan. Angst om alles waar ik plezier in heb en van spontaan van kan genieten kwijt te raken omdat er iets is gebeurd waardoor je ineens heel anders over het leven denkt. Met 16 jaar hoor je niet te denken aan de dood maar als dat ineens heel dichtbij komt ontkom je er niet aan. Sterker nog ik denk op dit moment vaker aan mijn eigen uitvaart dan aan voetbal. Maar er is ook goed nieuws de weg omhoog is ingezet. Hiervoor moet ik Feyenoord bedanken die zagen dat ik vooral op mentaal vlak grote problemen had. De kans om al dan niet tijdelijk in een andere omgeving te kunnen voetballen bij FC Dordrecht zie ik nu niet als een stap terug maar als een stap om mezelf terug te vinden. Gewoon lekker onbevangen en zonder verwachtingen te kunnen voetballen en even niet denken aan die droom om De Kuip te halen. Of is dat eigenlijk wel een droom of toch meer een verwachting geweest?  Ook Michele Santoni speelt een belangrijke rol. Vanaf het moment dat Feyenoord de intentie had om mij te verhuren aan een club in de buurt is de trainer van FC Dordrecht als een soort vaderfiguur aan de slag gegaan. Heel belangrijk was tijdens ons 1e gesprek dat als er ook maar iets is ik dag en nacht aan kan kloppen om mijn hart te luchten. Ook durf ik inmiddels met trots te zeggen dat ik met een psycholoog praat over het trauma dat ik heb opgelopen met de dood van mijn vader en vind ik het al lang geen schande meer. Het is tijd om langzaam weer met voetbal bezig te gaan en het vertrouwen en geloof in mezelf terug te vinden pas dan kan ik het vertrouwen dat veel mensen in mij hebben gaan terug betalen.

 

-------------

 

@DGremlin thanks

 

@chrisje1993 thanks

 

@MNie ik was vroeg of laat ook wel weer teruggekeerd op het forum maar ik ga nu dus proberen om bepaalde waargebeurde gebeurtenissen mee te nemen in dit verhaal;) 

 

@delichris thanks

 

@Kami thanks

 

@Kyrill thanks. 

Ik laat me verrassen! Leuk dat je er weer bent en mooie update.

Meteen een zware update.

Wat mokerslag. Wederom goede update. 

 

Voetballen zonder druk , stress of zorgen het is iets wat ik al heel lang niet heb gedaan. De laatste maanden was er altijd wel iets waardoor ik niet helemaal vrij in mijn hoofd was. Nu ik in een andere omgeving ben en even weg ben van de druk die het logo van Feyenoord met zich mee brengt merk ik ook langzaam weer dat ik er plezier in heb. FC Dordrecht is natuurlijk niet een club die hele hoge verwachtingen heeft. De trainer is echter wel ambitieus en wil leuk en aanvallend voetbal spelen. Dan kan je hier en daar eens tegen een zeperd aanlopen maar voor mij als jongen van 16 jaar is het lekker om bij een club te komen waar ze aanvallend willen voetballen. Als spits ben je daar natuurlijk ook gewoon afhankelijk van. Zelf heb ik niet echt een doelstelling. Natuurlijk wil ik minuten maken en daar waar mogelijk het team helpen maar het belangrijkste is vooral het plezier terug vinden. Ook de trainer heeft voor mij persoonlijk niet een bepaalde doelstelling. Hij gaat er van uit dat ik mezelf op de trainingen laat zien wil ik kans maken op een basisplaats maar hij heeft ook gelijk aangegeven dat het met 16 jaar zeker geen schande is om bij een 1e elftal van een betaald voetbal organisatie op de bank te zitten. En daar heeft hij een goed punt. 

 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de voorbereiding op het nieuwe seizoen ook niet het gevoel heb dat ik me ergens druk om hoef te maken. Tuurlijk de faciliteiten zijn bij een club als FC Dordrecht minder als bij Feyenoord maar dat heeft ook gewoon zijn charmes. Ik moet voor mezelf terug naar de basis en misschien is het daarom juist goed om bij een club te zijn waar het allemaal net wat minder goed geregeld is. Je gaat dan toch andere aspecten meer waarderen. De eerste trainingen word ik toch vooral gezien door de jongens als dat jochie dat overkomt van Feyenoord. Maar al snel laat ik zien wat ik kan en dus word ik geaccepteerd door de groep. Er lopen bij de club ook wel wat jongens met wat ervaring. Zo is er bijvoorbeeld Jari Schuurman. Ooit stond hij ook bekend als een veelbelovend talent van Varkenoord en hij weet dus als geen ander hoe het is. Ik heb al snel een klik met hem en het is fijn om met iemand te kunnen praten die weet waar die over praat. Tot mijn verassing heeft de trainer voor mij een basisplaats in gedachte voor de 1e van 3 oefenwedstrijden in voorbereiding op het nieuwe seizoen. Feyenoord komt op bezoek. De jongens bij Feyenoord ken ik niet dus er is voor de wedstrijd geen begroeting of iets maar Arne Slot wenst me wel gewoon even netjes succes. In de 45 minuten speeltijd die ik krijg laat ik niet heel veel zien. Ik kom niet echt in het spelbeeld voor en dat komt vooral door de kwaliteiten van de tegenstander. Ik maak mijn loopacties wel en ploeggenoten proberen mij ook echt wel te bereiken maar Feyenoord is gewoon een paar maatjes te groot. De handelingssnelheid ligt bij hun ook gewoon een stuk hoger. Dat er na 90 minuten dan 1-3 op het scorebord staat is ook niet zo gek.

 

FC Dordrecht heeft voor dit seizoen gekozen om zonder rugnummers te gaan spelen. De club wil op deze manier laten zien dat het niet gaat om de naam en het rugnummer achterop het shirt maar om het logo voorop. Zelf ben ik op dit moment niet echt bezig met een rugnummer of iets en er zullen vast nog niet zo heel veel shirts met mijn naam verkocht worden. 

 

Ook tegen Fortuna krijg ik weer 45 minuten speeltijd maar dit keer kom ik na rust pas binnen de lijnen. De trainer is er al wel over uit dat het om de spits positie tussen mij en Stijn Meijer gaat zo lijkt het. We wisselen elkaar dus ook dit keer af. Ik merk dat het in de 45 minuten al beter gaat. Natuurlijk is Fortuna ook geen Feyenoord met alle respect en ik kom zowaar tot wat kleine kansjes. Een kopbal vanuit een moeilijk hoek kop ik op de lat. Een een schot van 25 meter word goed gepakt door de doelman. Verder laat ik me vooral zien door de bal bij me te houden en te zorgen dat medespelers aan kunnen sluiten. Dat we dan uiteindelijk met 0-1 verliezen is jammer maar we kunnen er als team genoeg positieve punten uit halen. 

 

'Goed jongens. Voor de laatste oefenwedstrijd voordat het gaat beginnen wil ik jullie laten weten dat ik in grote lijnen wel weet wat de formatie word. Natuurlijk zullen er hier en daar wat wijzigingen plaats gaan vinden. Er zijn natuurlijk wedstrijden die om een andere instelling en misschien ook andere spelers vragen maar in de hoofdlijnen wil ik gewoon leuk en aanvallend voetbal spelen en het publiek vermaken.' Voor vandaag betekend dat een basisplek voor mij. Uit bij Ijsselmeervogels is dit misschien wel mijn kans om toch voor een misschien wel vaste basisplek te gaan. Tot voor kort had dat nog voor een bepaalde spanning gezorgd maar nu zie ik het als een uitdaging. 10 minuten na het 1e fluitsignaal loop ik met een kleine glimlach terug richting de middenlijn. Mannes heeft de bal vanaf de rechterkant voorgegeven en ik wist mijn hoofd er bij de 1e paal nog tegen de krijgen waardoor de doelman kansloos was 0-1. Ik was niet op zoek nog naar een goal maar na deze treffer komt er toch een soort van opluchting van binnen los. Na de rust zorgen Donkor en Conteh dat we uitlopen naar een comfortabele voorsprong. Maar vlak voor ik naar de kant word gehaald mag ik nog een keer juichen. Het is een lange bal van achteruit en ik ontsnap aan de aandacht van de verdediging. Ik kan de bal uit de lucht plukken en zie de doelman iets voor zijn goal staan. In een split second denk ik nog van ach het zou toch wel leuk zijn en het is maar een vriendschappelijke wedstrijd. Het andere moment ligt de bal tegen de touwen na een heerlijk lobje van een meter of 20 en staat het 0-4. Ik vier deze goal nog enigszins verlegen maar als ik naar de kant loop voor de wissel pakt de trainer mij vast. 'Dat was behoorlijk indrukwekkend jongen.' Het blijft bij 0-4. Ik heb mezelf goed laten zien en het is achteraf ook wel lekker dat ik in de 3 oefenwedstrijden die gespeeld zijn toch 2 keer heb weten te scoren. Of ik in die 3 wedstrijden genoeg heb laten zien voor een basisplaats is wat te vroeg om te zeggen. Wel is het zo dat ik in deze laatste wedstrijd meer speeltijd heb gekregen. 

 

 

Het begin is er. Wat denken jullie. Gaat Nevaeh een basisplaats krijgen of geeft de trainer de voorkeur aan Meijer?

 

@MNie thank weer

 

@delichris Ik had natuurlijk in de 1e update al iets door alten schemeren over een overleden vader natuurlijk. En aangezien het nu de 1e update van vanuit de hoofdpersoon in dit verhaal dan maar gelijk die kant belichten

 

@Kyrill een ouder verliezen is natuurlijk nooit fijn zeker als dat ook nog eens op jonge leeftijd gebeurd. maar nu gaan we er echt het voetbal bij betrekken

 

@DGremlin @chrisje1993 @Kami

Die laatste wedstrijd tegen IJsselmeervogels heb je met twee treffers goed laten zien waartoe je in staat bent. Je concurrent heeft zich minder laten zien en niet gescoord, dus hopelijk zorgt dat ervoor dat je in de basis mag starten. In mijn ogen kan de trainer na de oefencampagne niet om je heen.

Een leuke voorbereiding gespeeld en ik denk dat een basis te vroeg is.

Die 2 doelpunten in de laatste wedstrijd zijn in ieder geval geen minpunt om een basisplek te kunnen veroveren.

Mooie update. Geen rugnummers? Wordt moeilijk voor arbitrage... 

 

Zonder rugnummers spelen. Het was een leuk idee van de club maar de KNVB steekt daar toch een stokje voor. Scheidsrechters moeten iets van herkenning en dus heeft de club besloten om onder het logo voorop het shirt de namen van de spelers in het klein te bedrukken. Volgens de KNVB is dat voldoende. Ik heb mezelf laten zien de afgelopen weken. Ik train goed en heb vooral in de laatste oefenwedstrijd laten zien dat ik  het team kan helpen met goals. Ik heb genoeg speelminuten gekregen maar ik wil zelf geen rekening houden met een basisplaats. Als ik die wel krijg is dat mooi meegenomen maar er is geen man overboord als dat niet gebeurd. Die basisplaats komt vanzelf wel als ik door blijf gaan met wat ik doe. In de aanloop naar de 1e wedstrijd tegen Jong PSV neemt de trainer mij tijdens de afsluitende training apart. 'Ik heb je veel speeltijd gegeven in de oefenwedstrijden om zo een goede indruk van je te krijgen. Je hebt het goed gedaan maar ik vind het nog te vroeg voor een plek in de basis. Ik kies nu even voor ervaring maar wees in ieder geval wel klaar voor speelminuten. ' Ik had er eerlijk gezegd al rekening mee gehouden maar het is toch fijn dat ik het van de trainer zelf te horen krijg. Ik begin dus op de bank en als ik de woorden van de trainer goed heb opgepakt mag ik me wel klaar maken voor speelminuten. 

 

Het RIWAL Hoogwerkers Stadion is voor ongeveer de helft gevuld. Mijn moeder en zusje zitten op de tribune samen met mijn opa en oma. Ik mag dus op de bank plaatsnemen en het zou natuurlijk top zijn als ik met deze mensen in de buurt minuten krijg. Het zou mijn debuut in het betaalde voetbal betekenen en dat op mijn zestiende. Na 12 minuten spelen komen we op voorsprong als Van Huizen raak kopt uit een vrije trap maar Jong PSV komt na ruim een half uur spelen op gelijke hoogte. Ik volg de wedstrijd redelijk ontspannen en in de rust trap ik rustig een balletje rond met alle andere wisselspelers. Gelijk na de rust krijg ik een seintje om warm te gaan lopen. En vanaf dat moment beginnen die kriebels van lichte zenuwen toch te komen. Voor mijn gevoel kruipen de minuten voorbij en duurt het me veel te lang. In werkelijkheid is het zo dat ik in de 56e in mag vallen en Meijer vervang. Mijn 1e duel verlies ik. Mijn 1e aanname springt van mijn voeten. Het kan eigenlijk alleen maar beter gaan. Op rechts is Mannes na ongeveer een uur spelen vertrokken. Hij kan de bal laag voorgeven en ik sta eigenlijk goed in de dekking. Maar dan word de bal iets van richting veranderd en staat de verdediging op het verkeerde been. De bal komt iets achter mij maar ik kan nog tot een schot komen. Ik volg de de bal, Mijn ogen worden groter en dan...... hoor ik ongeveer 1900 supporters juichen. Het staat 2-1 en ik krijg niet eens de tijd om te beseffen dat ik heb gescoord of medespelers springen al op mijn nek. Pas als ik terug naar onze eigen helft komt pas het besef dat ik zojuist heb gescoord. De rest van de wedstrijd beleef ik eigenlijk in een roes. Het word uiteindelijk 4-2 omdat voor ons ook Donkor en Vermeulen nog tot scoren weten te komen en Jong PSV pas laat in de wedstrijd nog iets terug kan doen. Zoals gezegd heb ik na die goal de wedstrijd in een roes beleefd. Ook na de wedstrijd als ik bijpraat met familie gaat eigenlijk alles langs mij heen. Ik hoor ze zeggen dat ze trots op me zijn en dat is het eigenlijk. Na de wedstrijd is er de vraag of ik voor de camera van ESPN over mijn debuut wil praten maar de club heeft dat verzoek geweigerd. Wel krijg ik te horen dat ik de jongste doelpuntenmaker in de Keuken Kampioen Divisie ben en de jongste doelpuntenmaker van FC Dordrecht. 

 

De dagen na mijn debuut blijf ik een soort van op een wolk leven. Ik heb gescoord tijdens mijn debuut. Daar geniet ik van maar gelijk voel ik toch ook weer een beetje druk. Scoren bij je debuut zorgt voor verwachtingen dat begrijp ik. Dus dit keer stap ik zelf richting de trainer. 'Trainer ik wil u bedanken voor het vertrouwen dat u in mij heeft. Alleen sinds afgelopen wedstrijd merk ik dat ik weer een beetje last heb van stress en spanning.' De trainer geeft aan mij te begrijpen en dat het logisch is dat ik zo denkt. Voorlopig veranderd er niks voor mij. De trainer wil mij rustig laten wennen aan de Keuken Kampioen Divisie en zal mij dus ook rustig brengen. En dus zit ik op De Toekomst tegen Jong Ajax weer op de bank. Het is een kansloze avond voor ons. Bij rust al 3-0 achter en opnieuw mag ik na de rust gaan warmlopen. Ik krijg een half uurtje speeltijd maar het geloof is bij ons al lang weg. Ik krijg deze wedstrijd eigenlijk geen kans en sta op een eiland. Het word uiteindelijk 4-0 en dus staan we weer met beide benen op de grond. Na afloop laat de trainer weten waarom hij mij speeltijd heeft gegeven. Bij 3-0 achter is het namelijk geen pretje om in te vallen en zeker niet als je ook nog eens op een eiland staat te voetballen. Na een veelbelovend debuut heb ik nu niks laten zien en dus zijn volgens de trainer de verwachtingen rondom mijn persoon weer wat lager. 

 

Ook tegen Jong FC Utrecht Begin ik weer op de bank en krijg ik een half uurtje speeltijd. Het word een bloedeloze 0-0 en zo hebben we na 3 wedstrijden van alles wat. Ik laat zelf een redelijk grote kans liggen maar achteraf ben ik daar ergens ook wel blij om. Natuurlijk had ik graag willen winnen maar op dit moment gaat het mentaal weer even met ups & downs. Die kans maken en de winnende voor mijn rekening nemen. Ik weet persoonlijk niet of ik daar wel klaar voor was geweest. 

 

Ik praat er ook over met mijn psycholoog. Sinds die wedstrijd tegen Jong PSV merk ik toch dat ik weer meer na denk over het voetbal. Het blijft in mijn hoofd zitten. Weer dat idee dat mensen veel van mij verwachten en dat ik die mensen daarvoor iets terug moet geven. Het is moeilijk om mee om te gaan. 'Navaeh het klinkt heel cliché maar de enige verwachting die jij moet belonen is die van jezelf. Denk aan het stappenplan dat je voor jezelf hebt gemaakt. Geef jezelf daar ook de tijd voor. De mensen waar jij je nu druk over maakt ken je die of andersom kennen die mensen jou echt? Nogmaals het stappenplan draait niet om cijfers. Dus niet om hoeveel wedstrijden ga je spelen. Hoeveel goals ga je maken. Je bent nog maar een kind. Vergeet dat niet. Voor jou leeftijd komt er behoorlijk veel op je af. Je bent een dierbaar persoon veel te vroeg verloren en bent dat nog steeds aan het verwerken. Tegelijkertijd jaag jij je dromen na in een wereld waarin je over het algemeen snel volwassen moet worden. Maar doe het stap voor stap en alles op zijn tijd.'

 

Ik vind het fijn om 1 keer in de maand met een psycholoog te kunnen praten. Ik heb bijvoorbeeld al EMDR therapie gehad om de dood van mijn vader een plek te kunnen geven en dat gaat op dit moment redelijk tot goed. Nu moet ik er alleen voor zorgen dat ik me niet meer druk ga maken om de mening van anderen en proberen de druk die ik voel te laten zijn voor wat het is. Dat gaat me iets moeilijker af maar ook dat komt goed. De trainer weet ook van de afspraken af met mijn psycholoog en vraagt me daags na de afspraak op de training ook even 1 op 1 hoe het is gegaan. Wat dat betreft sta ik er zeker niet alleen voor. Tegen Top Oss weten we overigens weer eens te winnen. Gezien de verhoudingen op het veld het het over 90 minuten al lang niet meer zo spannend mogen zijn maar er word met 1-2 gewonnen. Conteh en Donkor zijn de doelpuntenmakers aan onze kant. Opnieuw moest ik het doen met ongeveer 30 minuten speeltijd.

 

Over het algemeen mag ik niet klagen. Ik krijg mijn minuten en heb mijn 1e goal al gemaakt. Die goal is natuurlijk erg fijn maar wat ik belangrijker vind is dat ik in elke wedstrijd tot nu toe nog in actie ben gekomen. Hoewel het tot 4 keer toe om een invalbeurt gaat is het toch lekker om op deze manier een beetje wedstrijd ervaring op te doen want er komt vroeg of laat vast een keer een moment dat ik er weer moet staan.

 

 

@MNie uiteindelijk werd het dus geen basisplek maar aangezien meijer nog steeds droog staat is het nog maar de vraag hoe lang dat gaat duren denk ik

 

@delichris vriendschappelijke wedstrijden zijn leuk maar nu het er op aan komt kiest de trainer toch voor de nodige ervaring. 

 

@DGremlin die 2 doelpunten zijn lekker en zullen de trainer waarschijnlijk ook laten twijfelen. zeker nu ook nog meijer niet tot scoren komt

 

@Kyrill hier nog even een verwijzing naar jou antwoord  

 

@chrisje1993 @Kami

Mooi om te scoren bij je debuut. Dat je af en toe speeltijd krijgt is echt geen ramp. 

Wat mooi debuut

Dat is een prima debuut, maar het vervolg had je graag anders gezien.

Scoren bij je debuut is schitterend natuurlijk!
Nu hopen dat je de trainer kan overtuigen om meer minuten te maken.

 

Buiten het voetbal om is er ook nog school. Ik heb niks met school eerlijk gezegd. Van jongs af aan had ik de droom die vele kinderen hadden. Profvoetballer worden en ik ben op de goede weg. Als kleine jongen was ik er altijd al van overtuigd en dat heeft mij ook gebracht tot waar ik nu ben. Door die overtuiging werd ik ook gezien als een buitenbeentje. Op school word jou niet bepaald geleerd om je dromen na te jagen en word je in mijn ogen redelijk klein gehouden. Alles lijkt gebaseerd op die 9 tot 5 baan. Vaak werd ik ook met mijn naam gepest. De vergelijking met mijn naam werd op de basisschool al gemaakt met Nivea en dat is nog een tijdje doorgegaan toen ik naar het VMBO ging. Nu ziet de wereld er op school voor mij heel anders uit. Ik zit in een klas met allemaal jonge sporters maar daar buitenom is er ineens wel aandacht. En die aandacht komt juist van mensen die mij tot voor kort nog naar beneden probeerden te halen. Het is dat ik graag een diploma op zak wil hebben en omdat ik al eens ben blijven zitten is het belangrijk om komend jaar goed door te komen. 

 

Buiten het schoolleven om begint September voor ons met een wedstrijd tegen koploper VVV. Er zijn slechts 4 wedstrijden gespeeld maar ze staan toch wel op die 1e plek en als je tegen een koploper speelt hoef je niet op scherp gezet te worden. Het geeft mij persoonlijk altijd extra motivatie om me juist te laten zien tegen ploegen die als favoriet worden gezien voor in dit geval promotie. Maar ook vandaag begin ik weer op de bank. Na 4 minuten spelen krijgen we de 0-1 al om de oren en word er even gevreesd voor een afstraffing. Echter spelen wij behoorlijk tot goed voetbal al vraag ik me af of dat komt omdat wij nou echt zo goed spelen of dat VVV die voorsprong heeft en gaat loeren op de counter. Het begint zo onderhand een standaard ritueel te worden dat ik na de rust mag gaan warmlopen en dan na ongeveer een uur spelen binnen de lijnen kom. Ook dit keer weet Meijer niet echt potten te breken en kom ik na iets meer dan een uur spelen in het veld. Op de bank had ik wel het idee dat er iets te halen zou zijn en in het veld blijkt dat gevoel redelijk te kloppen. VVV lijkt wat onzeker en weet zich geen raad met ons spel en er is nog tijd zat om daar van te profiteren. En dat gebeurd. In de 70e minuut krijgt Donkor op rechts de ruimte en heeft hij mijn loopactie in de diepte gezien. De bal in de ruimte is goed en ik kan de bal met links mee nemen. Nog even kijken ik waar de doelman staat en dan besluit ik rustig de bal in de korte hoek te schuiven. Net langs het uitgestoken ben van de doelman en ik zie de bal het doel in rollen 1-1 en daar is de impact waar ik voor moest zorgen. Het blijft uiteindelijk bij 1-1 en waar je vooraf blij zou zijn met dit resultaat heb ik toch het gevoel dat er achteraf wat meer in zat. 

 

Op 16 jarige leeftijd loop je niet even bij de trainer het kantoor binnen om met je vuist op tafel te slaan voor een basisplaats. Toch merk ik wel dat er wat twijfels bestaan over Meijers en heb ik me in de afgelopen wedstrijd weer laten zien. Met de Rijnmond Derby tegen Excelsior op het programma voel ik dat nog een mindere prestatie van Meijer en nog een goede prestatie van mij de rollen zomaar om kunnen draaien. Maar dan gebeurd er op de donderdag training iets wat ik niemand gun. Meijer moet de training staken met wat lichte klachten maar dat is voor de trainer genoeg reden om voor mij te kiezen. Ik mag dus starten en dit is dan ook het moment dat ik me niet meer kan verstoppen en mezelf moet laten zien. Zo voelt het tenminste. Derby's zijn vaak niet de mooiste wedstrijden en dat kan ook van deze wedstrijd gezegd worden. Het is een tactisch schaakspel waarin wij al snel toe weten te slaan uit een standaardsituatie. Een goed genomen hoekschop word binnen gekopt door Van Huizen en dus nemen wij brutaal de leiding 0-1. Echter is het Dallinga die na iets meer dan een kwartier spelen de gelijkmaker weet te maken. We kunnen dus weer opnieuw beginnen maar opnieuw is het een standaardsituatie waarin wij toe weten te slaan. Een vrije trap word in 1e instantie nog weggewerkt maar dan is daar Vermeulen met een raket richting het doel. Door een bos van spelers zie ik de bal uit het niets recht op mij af komen en ik kan niet meer reageren. Ik probeer nog uit de baan van het schot te komen maar kan niet voorkomen dat ik de bal tegen mijn hoofd aan krijg. Echter zorgt dit er voor dat de doelman helemaal uit positie is en de bal zo in die in stuitert. Met wat hoofdpijn vier ik deze goal toch maar al te graag. Scoren in een derby is toch lekker. Maar het is nu zaak om die voorsprong vast te houden. We hebben het ongelofelijk lastig in deze wedstrijd en die 2-2 hangt ook echt in de lucht. Na 80 minuten spelen word ik naar de kant gehaald voor een extra middenvelder en dat heeft resultaat. Er word bij Excelsior met 1-2 gewonnen en met de winnende goal op zak vier ik het feestje met de meegereisde supporters.

 

De hele week spookt het door mijn hoofd. Op school , tijdens trainingen en zelfs thuis. Krijg ik dan die basisplaats ook nu Meijer weer fit genoeg lijkt te zijn om te spelen? Die vraag word vlak na de donderdag training beantwoord met ja. De trainer is heel duidelijk. 'Het is nooit een makkelijk besluit als je een speler uit de beoogde basis moet halen maar in dit geval klopt er iemand hard genoeg op de deur om hem voorlopig die kans te gunnen. Nevaeh staat ook tegen Telstar in de spits.' Nu begint het dus pas echt voor mij. Want nu ik een plekje in de basis heb wil ik die ook niet meer afstaan. We laten het eigenlijk na om Telstar echt behoorlijk pijn te doen. Ik ben nog weinig in het spel betrokken geweest als Zehir met een droge schuiver voor de 1-0 zorgt. Maar niet veel later sta ik als een echte spits op de juiste plek om een scherp voorzet van Mannes simpel binnen te tikken. Met een snelle 2-0 voorsprong op zak word er voor gekozen om zakelijk de wedstrijd wat dood te maken. Het is niet alleen voor het publiek niet leuk kan ik je vertellen. Ook voor een spits zijn dit dan vervelende wedstrijden en ergens ben ik blij dat ik na 70 minuten spelen word vervangen door Meijer. Maar reden tot klagen heb ik niet. Basisplek , weer een goal en 3 punten.

 

De voor mijn familie dichtstbijzijnde uitwedstrijd is die tegen Almere City en het is leuk dat eigenlijk alle familie van mijn moeders kant aanwezig is bij deze wedstrijd. Het is dan ook wel fijn om aan de aftrap te staan en niet als wissel te komen. Het is een lastige wedstrijd voor ons. Wel een wedstrijd waar wij iets meer de controle lijken te hebben maar we komen maar moeilijk tot kansen. Een goed aangesneden vrije trap van Schuurman lijkt de code van Almere City te kraken. Bij de 2e paal word ik helemaal over het hoofd gezien en knik ik in alle vrijheid raak. 0-1 voor en dat met nog 18 minuten op de klok. Echter laten we vandaag ook de naïviteit van de ploeg zien. Na die 0-1 willen wij te graag die wedstrijd beslissen en blijven we opzoek gaan naar een goal. En dan komt het wel eens voor dat je de deksel op de neus krijgt. In de slotfase lopen we tegen een counter aan en weet Almere City er 1-1 van te maken. Er had vandaag meer in gezeten en het is enorm zuur dat we op deze manier tegen puntverlies aanlopen. Aan de andere kant zijn er ook genoeg dingen die we mee kunnen nemen om aan te werken en sluiten we de maand september af zonder nederlaag.

 

Persoonlijk is het natuurlijk een geweldige maand geweest. Een basisplaats veroverd en ook nog eens in elke wedstrijd tot scoren gekomen. Je hoort dan al snel mensen roepen dat de trainer niet meer om mij heen kan. Maar ik weet ook dat er vanzelf een moment gaat komen dat het even niet zo lekker gaat als dat het nu gaat.

 

 

 

@delichris scoren bij je debuut. dan mag je al wel spreken van een droomdebuut. het is in ieder geval al lekker dat nevaeh minuten maakt

 

@Kyrill het had alleen maar beter gekund met nog meer goals maar alles op zijn tijd

 

@MNie Het vervolg is hoe het loopt. het is niet gek om een 16 jarige speler niet gelijk voor de leeuwen te gooien. maar de kansen lijken met beide handen aangegrepen te worden

 

@DGremlin je reactie is gehoord door de trainer  het lijkt even vanzelf te gaan voor nevaeh

 

@chrisje1993 @Kami 

 

 

Wat een heerlijke vorm is er te pakken.

Schitterend gewoon! Op deze manier kan de trainer natuurlijk niet om je heen.

Gaat erg goed als speler en team!! Fijn