>> Tweeëntwintig <<

Ik ben geland. Vraag me niet hoe, maar ik heb voet aan grond gezet op Tuvalu. In totaal duurde de reis meer dan 72 uur; drie volledige dagen. Vanuit Malé moest ik eerst in het vliegtuig naar Kuala Lumpur, waar elke lijndienst op weg naar Singapore een technisch onderhoud uitvoert. Na Singapore was het nog een stuk vliegen naar Sydney, van waaruit ik weer een andere vlucht pakte naar Auckland. In Nieuw-Zeeland was ik er nog niet. Sterker nog, daar moest het langste gedeelte van de reis nog starten. Eerst naar Fiji, het enige land dat vluchten richting Tuvalu organiseert. Ik zag eruit als een schipbreukeling met reuma, maar ik was er – het meest afgelegen land ter wereld, zoals het ook wel genoemd wordt; ik begreep al waarom voordat ik er was.

 

Citaat

 

Twee Maldivische maandsalarissen verder begon het tweede deel van mijn missie. Dat alles gaat gebeuren bij Ha’apai United, ook bekend als FC Nanumaga, naar één van de negen bewoonde eilanden die Tuvalu rijk is. De A-Division wordt gevormd door acht teams die allemaal één eiland vertegenwoordigen Alleen Niulakita kent geen afvaardiging, maar ja, daar wonen minder dan vijftig mensen. Aangezien alle wedstrijden op het Tuvalu Sports Ground worden gehouden, verblijven alle teams voor het gemak op het eiland Funafuti. Dat is best logisch, want veerdiensten varen hooguit twee keer per maand uit.

 

Goed, over dit land is nog voldoende te vertellen, zo ontdekte ik toen voorzitter Vaisua Pita me een allerhartelijkst welkom gaf. Ik vroeg hem of hij zijn verhalen voor een andere keer wilde bewaren. Ik had niet het idee dat ik hier na een week al weer weg zou zijn. Eén ding wilde ik nog weten. “Waarom ik?” Het antwoord verbaasde me. “Je bent niet de eerste Nederlandse coach hier. Meer dan tien jaar geleden was Foppe de Haan onze bondscoach en daarna bleven we altijd verbonden met jouw land. Jullie laten ons altijd beter voetballen.” Duidelijk, de verwachtingen waren al hoog, zonder dat ik überhaupt een stap op het trainingsveld van de amateurclub had gezet. In de kantine liet hij me kennismaken met de selectie, die speciaal voor mijn komst bij elkaar was getrommeld. Sommige spelers hadden zelfs een halve dag vrij moeten vragen van hun werk.

 

 

Citaat

 

 

De A-Division is trouwens al afgelopen. Ha’apai was al derde geëindigd, terwijl er was ingezet op het kampioenschap. Net als vrijwel alle jaren daarvoor ging de hoofdprijs naar Nauti, naar het schijnt veruit de beste club van het land en afkomstig uit de hoofdstad. Het seizoen is echter nog niet voorbij. Maar liefst vier bekertoernooien moeten nog beginnen: de Tuvalu Independence Cup, de National Bank of Tuvalu Cup, de Tuvalu Games én de Tuvalu Christmas Cup. De finale van die laatste cup wordt op Tweede Kerstdag gespeeld. Wat een land, wat een avontuur.

 

 

@Bogatyr @RubenS2 @KayDeManaager @roeliho @Satioz @FlyD @DemoN @Djurovski @MNie @keano77  @Fantasy @Tim' @delichris @ElMarcos @Copywriter @Mansveld @Marius @Tim Windt @Handzeep @Willem @Kyrill @Lupus. @Kevinreijnen @19CH98 @aron24 @CrisChivu @Whitewolf345 @Skyrr_Remco@Makalakalane

 

@Fantasy: Jess is wel op Fiji geweest, maar niet voor het voetbal. Dat zal hopelijk ooit nog ergens gebeuren. Nu weet je waar ik naar Tuvalu!  

@delichris: de bedoeling is om niet te lang in één land te blijven hangen. Liever was ik al iets eerder hier gekomen, maar toen was er nog geen baantje vrij.

@ElMarcos: zolang ze iedereen met haar achterwerk af kan leiden, stel ik voor dat ze dat unique selling point gewoon in blijft zetten  .

@19CH98: elk land heeft zijn eigen uitdagingen en charmes. Het klopt wel dat in die kleine landen een uitdaging snel weg is, vandaar ook dit concept.

@Marius: volgens overlevering hebben veel bezoekers niet al die doelpunten gezien, ook al zaten ze in het stadion  . Wat betreft afscheidsfeestjes heeft Jess haar les geleerd, eens zien of dat zo blijft.

@Djurovski: bijna een jaar later heeft hij nog altijd geen nieuwe club en speelt hij zo nu en dan een interland voor St. Vincent. Daar wordt die geen betere voetballer van.

@MNie: ontwikkelen is nodig, anders komt ze straks nooit in grotere landen terecht. De nieuwe uitdaging is er!

@Tim': die twee oude rotten waren een klasse apart, zeker mijn Tsjechische vriend. Natuurlijk geen loopwonder meer, maar tactisch en technisch zó veel beter dan de rest. We zijn opnieuw aanbeland op een eiland in nood!

Ik ben echt heel benieuwd naar deze spelers profielen haha Leuke game zo man!

Dankzij Google en Wikipedia zag ik deze al aankomen Veel plezier en succes op Tuvalu. Met al die bekers is de kans op succes zeer aanwezig natuurlijk. 

Een leuke volgende stap, opvallend dat 16- en 17-jarigen de beste spelers zouden moeten zijn.

Tuvalu, had ik het bijna goed  Succes met deze kleuterklas!

Zeer benieuwd wat Jess kan doen met deze tieners

Dat klonk als een vermakelijk tripje  En wie dacht dan Jess nog jong was zeg ... met al dat jong geweld kan ze bijna doorgaan als cougar  

Weer een tropisch oord gevonden en je kan meteen prijzen pakken.

De jonkies maken volgens mij de dienst uit bij deze club. Maar volgens mij ben je niet van plan voor de lange termijn te blijven.

Wederom een zeer mooie bestemming voor Jess! Kan ze nog wat aan haar kleur weken. Nu maar hopen dat deze collectie pubers niet al te veel wordt afgeleid door haar USP 

 

>> Drieëntwintig <<

Het hoogste punt van Tuvalu ligt 4,6 meter boven de zeespiegel op Niulakita, het enige eiland dat niet wordt vertegenwoordigd in de A-Division. De enkele tientallen mensen die hier wonen, lijken op het eerste gezicht in een paradijs op aarde te verblijven. Palmbomen, idyllisch aandoende zandwegen en een blinkend witte kerk in het midden van het dorp. Wie achter die schitterende façade kijkt, ziet de bittere werkelijkheid. Borden met noodplannen in het geval van een tsunami en de eeuwig dreigende oceaan die dag na dag het eiland omcirkelt. Het kan zomaar voorkomen dat halverwege deze eeuw alleen hier nog iets zichtbaar is van de atol die Tuvalu heet; het water staat alle negen eilanden letterlijk aan de lippen.

 

Veel Tuvaluanen zijn de laatste decennia naar hoger gelegen oorden verhuisd. Met name in Auckland kan een grote gemeenschap gevonden worden. Zowel deze klimaatvluchtelingen, zoals ze zichzelf omschrijven, als de achtergebleven 11.500 inwoners doen er alles aan om de tradities in stand te houden. In het land zelf is voetbal daar eentje van, los van alle dansen, het eten en andere gebruiken. Van de verschillende competities die georganiseerd worden, wordt telkens een klein feestje gemaakt. Dat verklaart de veelheid aan toernooien; vijf in totaal. Op die manier worden slechts acht teams vanzelf wel vrienden en gaat het vaak al lang niet meer om wie de meeste prijzen pakt.

 

Hoewel ik wél ben gekomen om die prijzen te pakken, benijd ik de manier waarop de inwoners met hun onvermijdelijke lot omgaan. Met soevereiniteit blijven zij hun paradijs trouw, voetballend voor de vlag van hun eigen eiland, maar gezamenlijk strijdend voor het lichtblauw met Brits kruis. Niemand maakte zich dan ook druk toen ik met Ha’apai United direct in de eerste ronde van de National Bank of Tuvalu Cup verloor van Tamanuku. De enige die echt baalde, was ik zelf. “Maak je niet druk, Jessy, we kijken straks lekker naar de andere wedstrijden, nemen een biertje en gaan weer door naar het volgende toernooi.” Dat volgende toernooi werd de Independence Cup, waarmee de in 1978 verworven onafhankelijkheid werd herdacht. In onze poule wonnen we alle drie de wedstrijden, waarna ook de halve finale een prooi was voor ons. De finale speelden we tegen de jongens van Nui, die ons achteraf hartelijk feliciteerden met de 1-0 eindoverwinning.

 

 

Met die eerste prijs op zak had ik alweer kunnen vertrekken, maar dat zou de onmenselijke reis hier naartoe niet waard zijn geweest. Daarbij, er kwamen hier amper toeristen, dus alle foto’s die ik hier schoot en op Insta plaatste, waren met recht bijzonder. Bovendien waren er nog twee toernooien te spelen, te beginnen met de Tuvalu Games: winst. Het mooist van alles was voor mij uiteindelijk de Christmas Cup. Bewust stilstaan bij de kerstdagen en voetballen op een veld waarnaast de palmbomen feestelijk waren versierd. Waar in Nederland iedereen zich naar de Ikea spoedde, zag ik hoe mijn ploeg op Tweede Kerstdag de eindzege pakte in een vermakelijke wedstrijd tegen Manu Laeva.

 

 

 

@Bogatyr @RubenS2 @KayDeManaager @roeliho @Satioz @FlyD @DemoN @Djurovski @MNie @keano77  @Fantasy @Tim' @delichris @ElMarcos @Copywriter @Mansveld @Marius @Tim Windt @Handzeep @Willem @Kyrill @Lupus. @Kevinreijnen @19CH98 @aron24 @CrisChivu @Whitewolf345 @Skyrr_Remco@Makalakalane @Nr.14

 

@Nr.14: Thanks! Ik heb onder de reacties een screen toegevoegd van mijn topspeler .

@19CH98: Haha, daar valt alles wel te vinden . Dit is ook bij uitstek een game om mezelf helemaal te verliezen in Wikipedia en andere sites. 

@Willem: de jeugdinstroom was duidelijk goed vorig jaar. Ook dit jaar kwam er direct eentje binnen die voor huidige niveau al 5 sterren kreeg, haha.

@Fantasy: je zat in de buurt, goed naar de plaatjes gekeken  . Ze hebben goed geluisterd naar juf Jess!

@Djurovski: de tieners konden vast veel doen met Jess, maar het ging erom wat Jess wilde. Zo geschiedde...

@Marius: ze werd nog net geen moeder genoemd door de spelers, al zouden sommigen best gezoogd willen worden. 

@delichris: tropisch en bijzonder is het zeker! Die prijzen volgden gelukkig ook. 

@Tim': de jeugd heeft hier de toekomst, in ieder geval op het veld. Het zijn niet de landen waar je lang wilt blijven hangen!

@ElMarcos: de tan zit er al aardig op bij Jess na al die middagen langs het voetbalveld en de stranden . De scherpte ontbrak zo nu en dan wel bij de jongens, maar waar dat aan lag? 

 

Spoiler

 

 

Nog geen vier maanden op het eiland en er mogen alweer 3 prijzen bijgeschreven worden. Dat gemiddelde gaat niet vaak meer voorkomen. 

 

En inderdaad, een heerlijk save om je mee te verliezen op de wikipedia's en dergelijken. Zelfs al is het niet mijn eigen game heb ik al even rondgedwaald en wil ik hier zonder schaamte toegeven dat ik op de link van de 3e divisie van Tuvalu heb geklikt (wel beetje jammer dat je dan weer automatisch teruggestuurd wordt naar het Tuvulaanse voetbal in het algemeen)

 

Leuk verhaal, ga het zeker volgen

De prijzen op de CV tikken in ieder geval aardig aan op die manier! Benieuwd of Jess nog redenen heeft om nog veel langer te blijven dan.

Weer drie prijzen er bij. Nu ben ik wel benieuwd hoe lang Jess hier gaat blijven.

Wat een leuk toernooi, die Christmas Cup. En aangezien iedereen toch lekker dichtbij woont, kan er ook een mooi feestje gebouwd worden na de finale. De eerste succesjes zijn al binnen op Tuvalu!

Met meteen 3 prijzen kan Jess al snel verder voor ze natte voeten krijgt

Jess rijgt de prijzen op dit bijzondere oord ook weer aan een. Mooi voor haar Palmares en voor haar ervaring. Benieuwd of ze weer gaat voor het water komt.

 

>> Vierentwintig <<

Het halve kalenderjaar dat ik op Tuvalu doorbracht, was voorbij gevlogen. Het werd tijd voor de volgende bestemming in mijn reis omhoog. Daarvoor moest ik echter wel wachten tot er op die plaats vraag was naar een nieuwe coach. Nauwlettend hield ik de online banenmarkt in de gaten, maar toen het voorjaar dichterbij kwam, begon ik in te zien dat ik ook in het nieuwe seizoen de coach van Ha’apai United zou zijn. Gelukkig hoefde ik me al die tijd niet te vervelen. Daarvoor was deze bestemming nog altijd veel te prachtig. Bovendien was ik druk. Druk met studeren om precies te zijn. Vlak voordat ik de Maldiven verliet, had ik daar nog dealtje kunnen sluiten met het bestuur, zodat ik de correspondentiecursus Trainer/Coach I mocht gaan volgen op kosten van TC Sports.

 

 

Rond de kerstdagen had ik die opleiding afgerond, wat hier bij mijn Tuvaluaanse club uitbundig gevierd werd – geniet van elk succes, dank God en het leven is in je voordeel. Dat tweede ingrediënt voor een fijn leven hield ik trouwens achterwege, ieder zijn ding. Zo leefden we langzaam richting het nieuwe seizoen toe, dat begin maart weer ging ontbranden. We wisten ons te versterken met een relatief grote naam: Graham Viking, het grootste talent van de Cookeilanden, als we de verhalen in de Oceanische kranten mogen geloven. Wat we vorig jaar misten – een echte afmaker zoals Malcolm op de Maldiven – hadden we nu dus wel. Om mijn kennis nog wat verder op te vijzelen, mocht ik van het bestuur opnieuw een cursus volgen. Dat mag ook wel; de club maakt winst en ik krijg verder geen rooie cent voor mijn verdiensten.

 

 

Zoals ik al zei, hadden we eindelijk een goalgetter in de ploeg, en dat hebben onze tegenstanders geweten. In de eerst elf wedstrijden van het nieuwe seizoen, waarvan eentje om de eerste ronde van de Tuvalu Games, kwam Viking tot negentien treffers. Niet dat hij per se zo goed was, maar puur omdat hij net iets sneller, scherper en sterker is dan de gemiddelde verdediger alhier. In de periode dat mijn nieuwe held de records aaneenreeg, begon voor mij het voorzichtige solliciteren. Ik ontdekte een vrije positie bij Scholars International. Vanzelfsprekend had ik hier nog nooit van gehoord, maar ik moet gelijk bekennen dat ik geen enkele club van de Kaaimaneilanden kende. Ik mocht op een online sollicitatiegesprek verschijnen, hield er een goed gevoel aan over en werd toch afgewezen. Hadden ze mij niet goed kunnen zien via de webcam?

 

 

Het begon er akelig op te lijken dat ik het volledige seizoen op Tuvalu af zou gaan maken, totdat ik ontdekte wie de nieuwe trainer van Scholars was geworden: Andrew Solomon-Suberan. De naam interesseerde me totaal niet, maar hij kwam over van North Side FC, een amateurclubje op het tweede niveau dat afgelopen seizoen als elfde was geëindigd. Voor de zekerheid maakte ik me netjes op voorafgaand aan het sollicitatiegesprek en zorgde ik voor een perfect werkende internetverbinding. Ook had ik Viking al een paar keer aangestoten. "Wat dacht je van een reis naar de Caraïben?"

 

 

@Bogatyr @RubenS2 @KayDeManaager @roeliho @Satioz @FlyD @DemoN @Djurovski @MNie @keano77  @Fantasy @Tim' @delichris @ElMarcos @Copywriter @Mansveld @Marius @Tim Windt @Handzeep @Willem @Kyrill @Lupus. @Kevinreijnen @19CH98 @aron24 @CrisChivu @Whitewolf345 @Skyrr_Remco@Makalakalane @Nr.14 @bobjuh

 

Iedereen hartelijk bedankt voor de reacties, de likes en het volgen van Jess' avontuur over de wereld! Aangezien dat gedoe in Qatar nu nog niet om aan te gluren is, gooien we er nog maar een update uit. Wil je geen tag meer ontvangen, laat het gerust weten!

En door naar de volgende door klimaatopwarming bedreigde parel...

Maar goed dat je het in deze volgorde doet en niet van laag naar hoog want anders zouden deze bestemmingen niet meer bestaan

Next!

Kan jess mooi wat brievenbus bedrijven starten daar. En bloeit er wat leuks tussen haar en de viking

Erg benieuwd naar de volgende uitdaging! 

Wacht ... heeft die Viking Jess nu veroverd? Of was het andersom? Of gaan ze samen op weg om de Caraïben te veroveren?