Eindelijk we zijn er mijn god zeg wat duurde deze reis lang, maar goed we weten waar we het voor doen. In een looppas begeef ik mij richting de douane poortjes ik wil zo snel als maar mogelijk van dit vliegveld af. De douane beambte schenkt weinig aandacht aan mij en al vrij snel ben ik door de detectiepoortjes, ik loop richting de uitgang van het vliegveld het zweet gutst van mijn gezicht . In alle haast vergeet ik bijna mijn koffer op te halen dus toch maar weer even terug. Eenmaal aangekomen bij het bagagedepot blijkt dat de bagage van onze vlucht er nog niet is . Dat kan er ook wel weer bij ik heb geen uren de tijd denk ik bij mezelf.

In gedachten verzonken merk ik niet dat de bagage inmiddels wel op de band verschijnt.

Weer moet ik erg lang wachten op mijn koffer mijn blouse is drijfnat van het zweet, verdomme het moet nu toch echt niet langer gaan duren . Als een van de laatste komt dan eindelijk mijn koffer tjeez wat duurde dat lang zeg.

In looppas begeef ik mijn naar de uitgang , eindelijk ben ik buiten ik snuif de buitenlucht op het is heerlijk. Vliegen, denk ik bij mezelf, is niets voor mij.

Ik stap zo snel als mogelijk in een taxi en geef de chauffeur een kaartje met de hotelnaam.

Hij knikt start zijn taxi en rijdt richting het hotel. Zittend in de taxi zie ik langzaam de sculpturen van het centrum van de stad zichtbaar worden hier moet het dus de komende dagen gebeuren hier moet ik mijn slag slaan. Na een korte taxirit stopt de chauffeur bij een krakkemikkig hotel, hij zet de motor af en stapt uit om uit de achterbak mijn koffer te gaan halen. Ik open het portaal en stap hoofdschuddend uit, wat een armoedig zooitje zeg dat ik uitgerekend hier moet eindigen had ik nooit verwacht . Ik sta nog te dagdromen als de chauffeur zijn hand ophoudt, Fuck ik heb geen kleingeld ach wat geeft het dan maar wat extra’s kan die man zijn vrouw ook weer eens mee uit eten nemen . Ik lach vriendelijk en duw hem een 50 euro biljet in zijn handen waarnaar ik mijn koffer pak en richting de ingang van het hotel loop.

Als ik eenmaal binnen ben val ik van de ene verbazing in de andere. De buitenkant ziet er niet uit maar binnen is het echt pracht en praal. Een grote marmeren balie met een ruime ontvangsthal en in het midden een groot aquarium vol met vissen. Ik neem alles vlug in me op, ach ja te verbaasd is ook niet goed we zijn nu eenmaal in het land dat bekend staat om de onbegrensde mogelijkheden.

Bij de balie word ik opgewacht door een vriendelijke dame “ Hello sir welcome in the Gio Batta Delia Hotel how may i help you’’, vriendelijk lach ik terug “ Hi my name is Michael Knight i have booked a room here’’. Terwijl ze het opzoekt in de computer moet ze erg lachen, ik begrijp wel waarom die naam is ook te stom voor woorden als ik die Kuif in mijn handen krijg.

Neem nou een alias had hij nog gezegd maar dit was toch te gek voor woorden. Ik besluit het maar mee te spelen en lach wat schaapachtig terug. Nog steeds lachend, kan de dame het niet laten om een opmerking te maken “ you don’t look like the hoffâ€.

Ook dat nog word ik vergeleken met die tweederangs b acteur, ik voel een soort woede in mij opkomen: “ Baby the hoff is a pussy i am the real thingâ€. Nooit gedacht dat ik dat zou durven zeggen maar het is eruit, de dame kijkt mij een beetje verbouwereerd aan “ i would like to see that “ roept ze plagend terwijl ze wegloopt om mij kamersleutel te pakken.

Ik kijk haar naar en merk direct al op dat ze een lekker kontje heeft in een strakke spijkerbroek. Daar zou ik toch wel eens … nee helder worden first things first , ik moet me optimaal gaan concentreren want over een paar dagen dan moet het gebeuren.

 

 

 

Eindelijk we zijn er mijn god zeg wat duurde deze reis lang, maar goed we weten waar we het voor doen. In een looppas begeef ik mij richting de douane poortjes ik wil zo snel als maar mogelijk van dit vliegveld af. De douane beambte schenkt weinig aandacht aan mij en al vrij snel ben ik door de detectiepoortjes, ik loop richting de uitgang van het vliegveld het zweet gutst van mijn gezicht . In alle haast vergeet ik bijna mijn koffer op te halen dus toch maar weer even terug. Eenmaal aangekomen bij het bagagedepot blijkt dat de bagage van onze vlucht er nog niet is . Dat kan er ook wel weer bij ik heb geen uren de tijd denk ik bij mezelf.

In gedachten verzonken merk ik niet dat de bagage inmiddels wel op de band verschijnt.

Weer moet ik erg lang wachten op mijn koffer mijn blouse is drijfnat van het zweet, verdomme het moet nu toch echt niet langer gaan duren . Als een van de laatste komt dan eindelijk mijn koffer tjeez wat duurde dat lang zeg.

In looppas begeef ik mijn naar de uitgang , eindelijk ben ik buiten ik snuif de buitenlucht op het is heerlijk. Vliegen, denk ik bij mezelf, is niets voor mij.

Ik stap zo snel als mogelijk in een taxi en geef de chauffeur een kaartje met de hotelnaam.

Hij knikt start zijn taxi en rijdt richting het hotel. Zittend in de taxi zie ik langzaam de sculpturen van het centrum van de stad zichtbaar worden hier moet het dus de komende dagen gebeuren hier moet ik mijn slag slaan. Na een korte taxirit stopt de chauffeur bij een krakkemikkig hotel, hij zet de motor af en stapt uit om uit de achterbak mijn koffer te gaan halen. Ik open het portaal en stap hoofdschuddend uit, wat een armoedig zooitje zeg dat ik uitgerekend hier moet eindigen had ik nooit verwacht . Ik sta nog te dagdromen als de chauffeur zijn hand ophoudt, Fuck ik heb geen kleingeld ach wat geeft het dan maar wat extra’s kan die man zijn vrouw ook weer eens mee uit eten nemen . Ik lach vriendelijk en duw hem een 50 euro biljet in zijn handen waarnaar ik mijn koffer pak en richting de ingang van het hotel loop.

Als ik eenmaal binnen ben val ik van de ene verbazing in de andere. De buitenkant ziet er niet uit maar binnen is het echt pracht en praal. Een grote marmeren balie met een ruime ontvangsthal en in het midden een groot aquarium vol met vissen. Ik neem alles vlug in me op, ach ja te verbaasd is ook niet goed we zijn nu eenmaal in het land dat bekend staat om de onbegrensde mogelijkheden.

Bij de balie word ik opgewacht door een vriendelijke dame “ Hello sir welcome in the Gio Batta Delia Hotel how may i help you’’, vriendelijk lach ik terug “ Hi my name is Michael Knight i have booked a room here’’. Terwijl ze het opzoekt in de computer moet ze erg lachen, ik begrijp wel waarom die naam is ook te stom voor woorden als ik die Kuif in mijn handen krijg.

Neem nou een alias had hij nog gezegd maar dit was toch te gek voor woorden. Ik besluit het maar mee te spelen en lach wat schaapachtig terug. Nog steeds lachend, kan de dame het niet laten om een opmerking te maken “ you don’t look like the hoffâ€.

Ook dat nog word ik vergeleken met die tweederangs b acteur, ik voel een soort woede in mij opkomen: “ Baby the hoff is a pussy i am the real thingâ€. Nooit gedacht dat ik dat zou durven zeggen maar het is eruit, de dame kijkt mij een beetje verbouwereerd aan “ i would like to see that “ roept ze plagend terwijl ze wegloopt om mij kamersleutel te pakken.

Ik kijk haar naar en merk direct al op dat ze een lekker kontje heeft in een strakke spijkerbroek. Daar zou ik toch wel eens … nee helder worden first things first , ik moet me optimaal gaan concentreren want over een paar dagen dan moet het gebeuren.

 

 

 

Eindelijk we zijn er mijn god zeg wat duurde deze reis lang, maar goed we weten waar we het voor doen. In een looppas begeef ik mij richting de douane poortjes ik wil zo snel als maar mogelijk van dit vliegveld af. De douane beambte schenkt weinig aandacht aan mij en al vrij snel ben ik door de detectiepoortjes, ik loop richting de uitgang van het vliegveld het zweet gutst van mijn gezicht . In alle haast vergeet ik bijna mijn koffer op te halen dus toch maar weer even terug. Eenmaal aangekomen bij het bagagedepot blijkt dat de bagage van onze vlucht er nog niet is . Dat kan er ook wel weer bij ik heb geen uren de tijd denk ik bij mezelf.

In gedachten verzonken merk ik niet dat de bagage inmiddels wel op de band verschijnt.

Weer moet ik erg lang wachten op mijn koffer mijn blouse is drijfnat van het zweet, verdomme het moet nu toch echt niet langer gaan duren . Als een van de laatste komt dan eindelijk mijn koffer tjeez wat duurde dat lang zeg.

In looppas begeef ik mijn naar de uitgang , eindelijk ben ik buiten ik snuif de buitenlucht op het is heerlijk. Vliegen, denk ik bij mezelf, is niets voor mij.

Ik stap zo snel als mogelijk in een taxi en geef de chauffeur een kaartje met de hotelnaam.

Hij knikt start zijn taxi en rijdt richting het hotel. Zittend in de taxi zie ik langzaam de sculpturen van het centrum van de stad zichtbaar worden hier moet het dus de komende dagen gebeuren hier moet ik mijn slag slaan. Na een korte taxirit stopt de chauffeur bij een krakkemikkig hotel, hij zet de motor af en stapt uit om uit de achterbak mijn koffer te gaan halen. Ik open het portaal en stap hoofdschuddend uit, wat een armoedig zooitje zeg dat ik uitgerekend hier moet eindigen had ik nooit verwacht . Ik sta nog te dagdromen als de chauffeur zijn hand ophoudt, Fuck ik heb geen kleingeld ach wat geeft het dan maar wat extra’s kan die man zijn vrouw ook weer eens mee uit eten nemen . Ik lach vriendelijk en duw hem een 50 euro biljet in zijn handen waarnaar ik mijn koffer pak en richting de ingang van het hotel loop.

Als ik eenmaal binnen ben val ik van de ene verbazing in de andere. De buitenkant ziet er niet uit maar binnen is het echt pracht en praal. Een grote marmeren balie met een ruime ontvangsthal en in het midden een groot aquarium vol met vissen. Ik neem alles vlug in me op, ach ja te verbaasd is ook niet goed we zijn nu eenmaal in het land dat bekend staat om de onbegrensde mogelijkheden.

Bij de balie word ik opgewacht door een vriendelijke dame “ Hello sir welcome in the Gio Batta Delia Hotel how may i help you’’, vriendelijk lach ik terug “ Hi my name is Michael Knight i have booked a room here’’. Terwijl ze het opzoekt in de computer moet ze erg lachen, ik begrijp wel waarom die naam is ook te stom voor woorden als ik die Kuif in mijn handen krijg.

Neem nou een alias had hij nog gezegd maar dit was toch te gek voor woorden. Ik besluit het maar mee te spelen en lach wat schaapachtig terug. Nog steeds lachend, kan de dame het niet laten om een opmerking te maken “ you don’t look like the hoffâ€.

Ook dat nog word ik vergeleken met die tweederangs b acteur, ik voel een soort woede in mij opkomen: “ Baby the hoff is a pussy i am the real thingâ€. Nooit gedacht dat ik dat zou durven zeggen maar het is eruit, de dame kijkt mij een beetje verbouwereerd aan “ i would like to see that “ roept ze plagend terwijl ze wegloopt om mij kamersleutel te pakken.

Ik kijk haar naar en merk direct al op dat ze een lekker kontje heeft in een strakke spijkerbroek. Daar zou ik toch wel eens … nee helder worden first things first , ik moet me optimaal gaan concentreren want over een paar dagen dan moet het gebeuren.

 

Novelles horen hier thuis, afgesloten novelles hier en als je novelle goed genoeg is komt ie in de schijnwerpers. Ik heb je topic even verplaatst naar waar ie huis hoort. Veel succes en plezier met je game en novelle :)

Het Vervolg.....

 

 

 

Na een paar minuten komt ze terug met mijn kamersleutel . Ze lacht nog vriendelijk als ze hem overhandigt. ‘Wacht maar’, denk ik bij mezelf ‘jij komt nog wel’. Ik pak mijn koffer weer op en begeef me in de richting van de trappen. Pff ik had beter de lift kunnen pakken wat een klote trap is dat hier ongelofelijk . Ik kijk even op de sleutel naar het kamernummer en zie dat ik op de goede etage ben. Nu nog mijn kamer zien te vinden pff wat een doolhof is dit na even zoeken vind ik dat eindelijk mn kamer.

Ik steek de sleutel in het slot en open de deur, zodra de deur openzwaait val ik bijna stijl achterover wat een schitterende kamer. ‘Hmpf die kuif kan dus toch wel iets goed doen’ denk ik bij mezelf doodmoe val ik op het bed als uit het niets begint ineens de radio te spelen. Ik frons mijn wenksbrouwen als ik het overbekende geluid van The Boss hoor ja nu weet ik het zeker ik ben in het goede land.Uitgeteld lig ik op het bed te luisteren naar de tekst van Glory Days hoe toepasselijk is dat nummer nu want de mijne zijn ook al lang voorbij. Ik kom langzaam overeind en bekijk mezelf in de spiegel “ Dag klootzak wat heb jij je leven toch ongeloofelijk verwoest†roep ik hardop. Ach wat heeft het ook voor zin je kunt het verleden toch niet meer terugdraaien, ik geef mezelf een klap voor mijn gezicht ‘kom op knul koppie erbij houden je kunt niet meer terug’. Het begint langzaam te schemeren als ik mijn bagage uitpak en een poging waag om mijn laptop aan te sluiten.

Na enkele pogingen lukt het me om verbinding te maken ‘ hmm eens kijken of die Kuif al een mail heeft verzonden’ en ik open het mail programma . De laptop ratelt even en dan verschijnt inderdaad de mail waar ik om gevraagd had in beeld. ‘Goed ns kijken’ denk ik bij mezelf als ik de mail open. In gedachten verzonken lees ik mijn mail goed het vind dus allemaal plaats in the underground scene ik had ook niet anders verwacht.

Tringgg ****** ik schrik me kapot dat kolere mobieltje ook wie valt me nu weer lastig . Ik zie op het display dat het mijn goede vriend Martin Haar is, ‘vent stik ik ben bezig’ denk ik bij mezelf maar hij blijft maar rinkelen ik besluit toch maar op te nemen.

 

R: Hallo Hendriks hier.
M: Hee gozer met mart hoe is het nou met je?
R: Gaat wel kerel je weet het he over een paar dagen is het zover.
M: Je gaat het dus toch doen wat ben je ook een pingvogel he!
R: Rustig jongen er gebeurd mij helemaal niets ik kan prima op mezelf passen, maar vertel wat is de reden van je belletje?
M: Jij zegt het knul, ik maak me gewoon zorgen om je want je bent zo je naam aan het vergooien.
R: Mart, mijn naam is mijn zaak en die ben ik al twee seizoenen kwijt maar ik heb het erg druk dus als je me nu kunt vertellen waar je exact voor belt ben ik erg blij met je!
M: Goed, kalm aan he vriend!
M: Maar de reden waarvoor ik bel, ik heb even met Louis overlegd en als jij je weer helemaal op het spelletje kunt richten wil hij je een kans geven als jeugdtrainer.
R: Mart bedankt voor het aanbod ik hou het in beraad en je hoort van me.
M: Wat jij wil knul, maar je maakt mij niet wijs dat je de liefde voor het spelletje kwijt bent.
R: Mart ik laat je het weten de groeten.

 

Boos beeindig ik het gesprek die mart is een aardige gozer maar soms kan ik hem achter het behang plakken. Jeugdtrainer bij Az terwijl hier de miljoenen op me wachten haha nee soms is die mart echt wereldvreemd. Ik loop richting de badkamer een douche zal me goed doen even het verstand op 0 zetten.

Gebruik wat vaker komma's en punten ;) Dan is je verhaal wat makkelijker te lezen..

Gebruik wat vaker komma's en punten ;) Dan is je verhaal wat makkelijker te lezen..

 

Ik probeer er ook op te letten maar voor mij is dit echt de 1e keer dat ik een verhaal maak op de computer. Niet dat ik wereldvreemd ben ofzo maar ben het gewoon niet gewend.

Ben een echte ouderwetse boekenschrijver lekker met de hand ipv typen;)

de onbekende....

 

 

 

Als ik uit de douche kom voel ik me weer in een opperbeste stemming. Ik besluit om even op het balkon van het uizicht te genieten. Allemachtig, wat is deze stad mooi, het is al knap donker maar overal in de stad is wel licht. Elvis zong het ooit al eens bright light city en dat is het ook echt. Na een paar minuten genoten te hebben ga ik de kamer weer in, ik doe de deur op slot en duik mijn bed in.

Pff nog altijd lig ik wakker, ik kijk op de klok verdomme al vier uur en ik kan gewoon echt niet slapen. Ik lig doodstil op mijn rug en denk aan vroegere tijden . Hoe ik twee seizoenen lang dartelde op de rechtervleugel in het mooiste stadion van Nederland. Ik proef in gedachten weer de sfeer die er altijd hing, maar helaas een rottige blessure maakt aan alles een eind en ben ik wat ik ben.Ik sluit mijn ogen maar en val langzaam in slaap.

 

Mail motherfucker!, ik schrik me dood en zie dat op de display van mijn laptop een nieuw e-mail bericht staat. ‘Zucht ook dat nog ik sliep net’denk ik bij mezelf, langzaam kom ik mn bed uit en strompel naar mijn laptop.

De e-mail was van Kuif, ik vloekte zachtjes terwijl ik hem doorlas. Ah, interessant een nieuwe speler was net bekend geworden ene JM Aulas.’Hmpf dat is natuurlijk weer zo’n stink Fransoos, die kan ik eens flink leegplukken’ denk ik bij mezelf.Ik wil de laptop afsluiten maar bedenk me toch nog, eerst eens een woeste e-mail naar Kuif sturen. Wat bezielt hem in godsnaam op mij om 5 uur in de nacht te mailen. Woedend begin ik te typen maar na een paar regels schiet ik in de lach. Natuurlijk het tijdsverschil, dat ik daar niet eerder aan heb gedacht

Ik sluit nu toch mijn laptop af en strompel weer mijn bed in, verdomme wat doet het zeer nog altijd sleept die blessure maar voort.

Na flink wat te hebben liggen draaien val ik dan toch als een blok in slaap.

 

Tringg …. ‘nee hè daar gaan we weer’ denk ik bij mezelf als ik de hoorn van de haak neem.

R: Hello this is Hendriks
F: Hello mr Hasselhoff hahaha, this is Femke from reception.
F: I just had a call for, a black car is gonna pick you up at 8’o clock.
R: In the evening or in the morning?
F: In the evening of course hahaha.
R: ok thank you bye.

 

Ik smijt de hoorn op de haak, goed acht uur gaat het dus beginnen.Ik besluit om toch nog maar wat te gaan slapen. Als ik nu niet slaap breekt het me vanavond zeker op, en dan speel ik dus niks klaar.

Na me te hebben omgedraaid val ik al snel weer in een diepe slaap.

Handen hoog voor rood en wit de club met pit, voor feyenoord. Alle handen gaan vooruit in Rotterdam Zuid bij feyenoord,weer die klote beltoon houdt het dan nooit op. Half slaperig pak ik mijn mobieltje en druk op de opneem toets.

R: mogguh
K: Hee man met Kuif, e-mail gehad?
R: mja zeker, maareh wie is de JM Aulas?
K: Een nobody maar hij bulkt van het geld.
R: Nou binnenkort niet meer dan hèhè
K: hahaha, kee dan ik moet gaan hou me op de hoogte.
R: Doe ik mazzel!

 

Ik verbreek de verbinding en probeer de slaap uit mijn ogen te wrijven. Snel werp ik een blik op de wekker, het is 11 uur mooie tijd.Tergend langzaam kom ik Mn bed uit en begin me aan te kleden. Ik bekijk mezelf nog even in de spiegel,’ziet er niet uit’denk ik bij mezelf.

Ik pak snel mijn kamersleutel en begeef me naar de lobby om wat te gaan eten.

voorbereiding

 

 

 

Na een stevig ontbijt besluit ik nog even een frisse neus te gaan nemen, kalm wandel ik richting de uitgang. Uit mijn ooghoeken zie ik de baliedame die de ramen aan het lappen is .

Wat is dat toch een heerlijk wijf binnenkort toch eens wat meer kennis maken.Zodra ik buiten ben ga ik eens rustig op een bankje zitten om alles te overdenken.De tijd vliegt en voordat ik het weet hoor ik een grote torenklok zes uur slaan. Als door een wesp gestoken schiet ik overeind en haast me naar mijn kamer. Op mijn kamer pak ik uit de kast een schitterende zwarte smoking, mijn outfit voor vanavond.Terwijl ik me sta aan te kleden word er op de deur geklopt. “ja binnen”, “ Ik ben het Femke van de balie ik kwam even iets afgeven” word er geroepen en vrijwel direct stapt ze naar binnen. Vol verbazing kijk ik haar aan “ Jij spreekt Nederlands?”. “Ja zeker, ik loop hier stage maar ben een geboren en getogen Rotterdamse”, “ maar hoe weet je dan dat ik Nederlands sprak?”. Ze begint te grinniken en zegt door je belabberde engels haha”. Ze legt een pakje op het bed “ Dit is net bezorgd voor je nou ik zie je nog wel doeg!” , en half lachend loopt ze de kamer uit. Ik besluit het pakje eerst goed te inspecteren, en luister scherp of het tikt. Gelukkig, dit is niet het geval dus het is geen bom valt weer mee. Als ik het pakje openmaak zie ik een creditcard, twee vliegtickets met onbekende bestemming en een klein handpistooltje. Er zit ook een briefje bij: Succes vanavond, Kuif.Die kuif denkt toch ook overal aan maar dit is allemaal wel handig. Kalm kleed ik mij verder aan en stop de cc in mijn binnenzak. Snel verstop ik het pistool in mijn kast en bekijk mezelf in de spiegel, ‘kom op knul nu moet het’ zeg ik in mezelf.

Ik pak mijn kamersleutel en weg ben ik onderweg naar de lobby.

In de lobby wacht ik op een bankje tot ik word opgehaald. Plagerig fluit Femke naar me, “ looking good” roept ze.

Dan stopt er een grote zwarte limousine vlak voor het hotel.

 

The Game

 

 

 

 

De chauffeur stapt uit hij wenkt mij dat ik komen moet. Nerveus loop ik het hotel uit, ik knik beleefd naar de chauffeur en stap dan achterin in.

De chauffeur stapt ook in en geeft direct een poot gas, op een redelijke snelheid rijden we het centrum uit in de richting van een oude wijk.

Na een korte rit stopt de chauffeur bij een oud gebouw, hij opent het portier waardoor ik uit kan stappen en wijst richting het gebouw.

Ik druk hem een flinke fooi in de hand en loop heel relaxed naar het gebouw.

Zodra ik de deur heb geopend komt een rookwalm mij tegemoet, hier moeten mijn ogen even aan wennen. Zodra ik weer redelijk zicht heb kijk ik om me heen en zoek waar ik heen moet.

Dan zie ik de roulette tafel, ik loop er wat onwennig heen.

Ik zie dat alle spelers er al zitten en er is 1 stoel nog leeg, dat zal vast de mijne wel zijn.

Als ik plaats heb genomen op de stoel kijkt de croupier mij wat dommig aan, “ your name sir?”. “ Mr Michael Knight” antwoord ik, de croupier knikt “ Now all the players have arrived let the game begin!!”.

Na een paar rondjes haken de meeste van de andere spelers al af het gaat nu tussen mij en die Aulas. Ik zie dat hij niet zo heel veel fiches meer heeft om in te zetten. Daarentegen heb ik er nog meer dan genoeg, was dit de kans waarop ik had gewacht.

“ Laten we de inzet verhogen voor deze ronde zet ik een ton in” roep ik uit, Aulas glimlacht en telt zn fiches. “ Hmm ik heb niet genoeg geld om mee te gaan maar ik heb een ander zeer interessant voorstel” antwoord hij met een grote grijns op zijn gezicht.

“ Goed laat maar horen dan”, Aulas gaat er eens goed voor zitten: “ Ik bied je aan om tegen een vorstelijk salaris een jaar lang mijn voetbalteam te komen trainen ongeacht de prestaties, doe je het goed mag je blijven gaat het niet naar mijn zin dan trap ik je er weer uit” .

Hoorde ik dat nou goed, kreeg ik nou net een aanbod om trainer te worden zeker dan van bal op het dak ofzo. Ik zie Aulas glimlachen, eigenlijk weet ik dan genoeg maar aan de andere kant ik heb niks dus ook niets te verliezen.

“ Deal, waar zet je op in?” vraag ik, Aulas neemt een flinke trek van zijn sigaar en kijkt mij lachend aan. “ Ik neem zwart” roept hij, ik knik en geef aan de croupier aan dat rood dan voor mij is. De croupier brengt het balletje aan het rollen.

Het koude zweet brak me uit toen ik het balletje bijna zag stilliggen op een zwart vakje, maar als door een wonder rolde hij het een vakje verder op …..rood.

Ik sprong van mijn stoel en maakte een vreugdesprong, teleurgesteld zat Aulas op zijn stoel en haalde een envelop uit zijn zak die hij op tafel legde.

Op de envelop stond vliegveld Saint-Exupery.” Ik verwacht je daar morgen om 10 uur en nu wegwezen voordat ik me bedenk” zei Aulas, dankbaar nam ik de envelop aan en ging direct naar het loket om mijn fiches om te ruilen voor geld.

Toen ik mijn geld had ging ik op een drafje terug naar de limousine.

Eenmaal terug in het hotel ging ik direct naar mijn kamer. Mijn blouse was weer zeiknat van al het zweet maar ik voelde me top. Ik ging op de rand van mijn bed zitten dit was niet te geloven, ik had een flink geldbedrag gescoord en ook nog een leuke bonus overgehouden.

Maar ik wou daar niet alleen heen, die meid van de balie moest mee maar hoe haar zover te krijgen.

Koortsachtig dacht ik na toen besloot ik gewoon de gok te wagen ik pakte een vliegticket en ging richting de lobby.

Eenmaal aangekomen bij de lobby liep ik direct door naar de balie. Femke zag me aankomen en lachtte al vriendelijk toe ze naar me toe kwam lopen.”Hai waar kan ik je mee helpen?” vroeg ze, snel legde ik het ticket op de balie “ ik wil dat je met me meegaat , ik heb een job aangeboden gekregen ik moet morgen om 10 uur op vliegveld Saint-Exupery zijn en ik wil dat je meegaat!!”. Ze keek me niet begrijpend aan “Denk er in elk geval over na morgen om 8 uur is de taxi hier” riep ik en daarna liep ik snel terug richting m’n kamer.

Op m’n kamer ging ik uitgeteld op bed liggen.Ik besloot om snel nog even alles in te pakken , ik wou niets aan het toeval overlaten. Toen ik alles ingepakt had zette ik snel mijn wekker en ging weer op mn bed liggen.Al snel voelde ik mijn oogleden zwaar worden en viel ik als een blok in slaap.

Olympique Lyon

 

 

 

De volgende ochtend sta ik al vroeg buiten, ik kijk even op mijn klokje het is vijf voor 8 .

Ze zal het wel niet doen was ook een domme actie van me ik kan mezelf nu wel voor mn kop slaan. Een grote taxibus komt de straat inrijden, ik voel dat mn ogen vochtig worden gauw mijn zonnebril opzetten dan is het niet te zien. De taxibus stopt voor het hotel en de chauffeur stapt uit. Hij geeft me een hand en brengt mn koffer naar de achterbak. Voordat ik instap kijk ik nog een keer om de hotel lobby is nog altijd leeg. Teleurgesteld stap ik in de taxibus, ik sluit het portier achter me en probeer goed te gaan zitten. Ik zie de chauffeur mijn koffer inladen en wriemel wat aan m’n zonnebril. Dan word het portier opengerukt, ik geloof mijn ogen niet het is Femke. Ze lacht wat en zegt: “ Sorry dat ik laat ben ik kreeg mijn koffer niet dichtâ€.Ik lach wat verlegen terug en help haar met instappen. De chauffeur zit inmiddels ook weer in de taxibus en hij start de motor en rijdt weg in the richting van Las Vegas Airport.

Na een verschrikkelijke reis, ik zei het al eerder vliegen is niets voor mij komen we uit het vliegtuig en staan we op vliegveld Saint-Exupery.

We lopen richting de uitgang waar ik een man zie staan met een bordje in zijn hand met mijn naam erop. We lopen op de man af en ik stel ons voor dan vraagt hij ons om hem te volgen naar zijn busje.Bij het busje stappen Femke en ik in terwijl de man onze bagage wegbergt.

De man stapt ook in start het busje en rijdt weg.

Na een kleine rit door een eerlijk is eerlijk erg mooie stad zie ik opeens een groot voetbalstadion snel dichterbij komen. De man rijdt richting de hoofdingang waar het een drukte van belang. Ik tuur door het ruitje en zie Aulas staan met nog wat andere oude heren plus een heleboel cameraploegen.

Dan stopt het busje, de man stapt uit en opent het portier. Wat onwennig kijk ik om me heen en denk bij mezelf, ‘Die Aulas luist me er toch niet in he’. Ik besluit het erop te wagen en stap zelfverzekerd uit. Op dat precieze moment buldert Aulas met luide stem “Dames en Heren de nieuwe trainer van Olympique Lyonâ€.

Ik zie even niets meer omdat ik word verblind door flitslichten en allerlei microfoons op me af zie komen. Femke wordt opgevangen door het stadionpersoneel terwijl ik achter Aulas aanloop het stadion in.

Ik krijg een Lyon shirt aangereikt wat ik direct aan probeer te trekken terwijl ik achter Aulas aanloop door het stadion. We passeren verschillende kamers tot we bij een luxe kamer aan komen ik probeer het bordje op de deur te lezen:Richard LTh Hendriks Manager.

Ik kan het niet geloven ben ik nu zojuist manager van Lyon geworden, Aulas glimlacht wat en zegt:†Rust maar wat uit en probeer bij te komen straks praten we verder en regelen we al het papierwerkâ€.

Dan loopt hij de kamer uit, onwennig ga ik achter het bureau zitten dit is echt een droom ik ben manager van Lyon.

 

 

Tot nu toe, Geweldig8)

De Assistent.

 

 

 

Ik zich rustig achter mijn bureau en probeer mijn laptop op te starten als er woest op de deur word geklopt. “Ja binnenâ€, een wat oudere man in een Lyon trainingspak stormt mijn kamer binnen. “Ben jij Hendriks?†, “uhm om eerlijk te zijn ja de laatste keer dat ik in de spiegel keek welâ€. De man lijkt niet amused ik maak een gebaar dat hij kan gaan zitten. Met een briesende kop neemt hij uiteindelijk toch plaats, hij kijkt me woedend aan en smijt een brief op mijn bureau. Goed, het is me duidelijk dit gaat een zeer moeilijk gesprek worden. “ Vertel wat kan ik voor u betekenen “, woest schudt de man zijn hoofd “ Dit zegt mij voldoende weet u dat u weet niet eens wie ik ben nou ik ben uw assistent Patrice Berguesâ€. Er bekruipt mij toch langzaam een gevoel van schaamte, Bergues blijft mij strak aankijken en praat verder “ Weet u, ik begrijp niet wat u hier doet u hebt geen hart voor de club waarom bent uw eigenlijk aangesteldâ€. Dit begint me toch te irriteren: “ Luister goed ouwe, ik ben hier nu coach je hebt twee opties je kunt blijven en we werken goed samen of je stapt lekker op “.

Ik schrik van mijn eigen reactie, maar ik kan me toch niet alles zomaar laten zeggen.

Blijkbaar valt mijn reactie niet in de smaak bij Bergues, hij staat woedend op en loopt naar de deur. “Lees de brief maar daar staat alles in gegroet wij komen elkaar nog wel tegen deze competitie†en woedend slaat hij de deur achter zich dicht. Ik kijk even naar de brief ik hoef hem eigenlijk niet open te maken want ik verwed er mijn jaarsalaris om dat ik weet wat erin staat. Uiteindelijk wint de nieuwsgierigheid toch, precies wat ik dacht het is een ontslag brief hij kan aan de slag bij Sochaux. Ach, moet hij weten ook zal er geen traan om laten, maar nu zit ik wel zonder assistent en dat vind ik wat minder. Ineens krijg ik een ingeving snel ruk ik mijn mobieltje uit mn binnenzak en tik een nummer in, ah de lijn gaat over.

 

M: Een goedemiddag met haar,
R: Hee mart, rich hier alles goed pik
M: Ja het gaat wel, Jezus man wat zag ik nou op de tv?
R: Ja ik weet het kan het zelf nog nauwelijks geloven.
M: Nee inderdaad vertel me het verhaal man.
R: Ehm dat komt wel een andere keer.
R: Wat ik nu wil weten is kun jij weg bij AZ
(het blijft aan de andere kant even stil)
M: Uhmm ja ik denk het wel hoezo dan.
R: Dan ligt er morgen een ticket op schiphol voor je klaar naar Lyon.
M: Meen je dat nou , maar als wat dan?
R: Als mijn assistent-coach ouwe wat dacht jij dan?
( weer valt er een stilte)
M: Ok ik weet niet wat ik moet zeggen.
R: We praten morgen wel neem de vlucht om 1 uur. 
M: o ok ik zal er zijn.
R: Goed dan zie ik je op het vliegveld van Lyon mazzel.

 

Ik beëindig het gesprek, zo dat is ook weer gebeurd, ah inmiddels is mijn laptop ook opgestart. Even mijn mail ophalen, pff die mailserver blijft maar nieuwe berichten afleveren.

Er komen een heleboel felicitaties binnen maar ook mindere berichten zie een hoop transfer verzoeken. De verzoeken zijn onder andere van spelers als Cris en Abidal, nou daar ga ik morgen wel achteraan eerst die tickets regelen

Werken aan de technische staf

 

De volgende dag ben ik al vroeg op de club ik wil mij eens goed verdiepen in de technische staf.Ik bekijk het lijstje met trainers wat aan de club is verbonden . Alleen Tora, Vauletta en Sonny Anderson lijken me echt capabel genoeg dat betekend dat ik er dus nog 2 gewone trainers en 2 veldtrainers bij moet zoeken. Ook met de keepers trainers is het droevig gesteld we hebben alleen Bats, daar moet er dus zeker nog eentje bij. Bij de jeugdcoaches schrik ik pas echt want ook daar komt maar 1 trainer mij echt capabel genoeg over de rest moet toch echt weg. Dat wordt dus fiks investeren in de technische staf, maar goed als je een topploeg wil dan moet dat ook natuurlijk wel. Mail Motherfucker, pff dat moet ik echt eens veranderen komt niet erg professioneel over. Ik open het mailtje en begin te lezen.

 

Liberia, 6 Juli 2006.

 

Beste heer Hendriks,

 

Via goede contacten heb ik vernomen dat u de nieuwe coach bent van Olympique Lyon.

Daar ik zelf geen president van Liberia heb kunnen worden, heb ik besloten mij weer op een actieve loopbaan als trainer/coach te storten. Ik wil u hierbij dan ook mijn diensten aanbieden.

Ik hoop van ganser harte dat mijn goede naam en reputatie u kunnen overhalen om mij een kans te gunnen bij uw club.

In afwachting van uw antwoord verblijf ik,

 

George Manneh Oppong Ousman Weah

 

 

 

Tja, dat is dan toch wel erg interessant. George Weah vastleggen betekend ook een stimulans voor eventuele Afrikaanse topspelers om toch voor Lyon te kiezen.

Deze kans kan ik niet laten lopen ik print snel het mailtje uit. Dat mag de technisch directeur straks eens even regelen.

Ik ben ook helemaal vergeten aan Aulas te vragen hoeveel transferbudget ik heb goed daar waag ik dan ook nog wel een mailtje aan.

Terwijl ik een mailtje naar Aulas aan het tikken bent start ik ook mijn firefox op.Ik surf snel naar een bekende voetbal site en zie een aantrekkelijk bericht. Herve Arsene en bordeaux zijn in goed overleg uit elkaar, snel schrijf ik het op. Die man heeft ook een goede reputatie in Frankrijk dat beschouw ik ook wel als een aanwinst voor de club.

Ik kijk op mijn horloge, het is alweer half 1 . Het wordt de hoogste tijd om te vertrekken en Martin op te halen op het vliegveld.