Toen ik terug naar huis liep zat ik nog te piekeren. Engeland trok me heel erg. Wat een prachtig voetbal werd daar gespeeld! Toen ik mijn de straat waar ik woonde in liep zag ik dat er iemand op de stoep voor mijn huis zat. Toen hij mij zag stond hij op. Hij schudde mij de hand en stelde zich voor als Damien Comolli, technisch direkteur van de Spurs. Hij verteld mij dat ze in Londen erg geinteresseerd waren in mijn diensten. Ze hadden er ruim zestienduizend euro per week voor over om mij te krijgen. Ik vroeg naar het transferbudget en dat was best acceptabel: bijna 7 miljoen. Ik vertelde Damien dat ik het erg respecteerde dat hij me persoonlijk was komen opzoeken en dat ik op zijn aanbod inging! London was een prachtstad! Ik schudde hem de hand en zei dat ik zelf wel naar Londen zou komen om het contract te ondertekenen. Dat was niet nodig zei hij lachend. Hij ging met zijn hand naar zijn binnenzak en haalde er het contract uit. Daarna duwde hij meteen een pen in mijn hand. Ik las het contract vluchtig door en zag dat de handtekening van de voorzitter, Daniel Levy, er al onder stond. Ik tekende het contract en gaf het terug. Hij keurde mijn handtekening, drukte mij de hand en hield een taxi aan. To the airport hoorde ik hem nog net zeggen voordat ik naar binnen ging. Ik belde meteen mijn maat Wim om het nieuws te vertellen. Hij was verrast en zei dat hij langs zou komen. Een kwartier later stond hij voor de deur met een krat bier om het te vieren. Op naar Engeland!!!!!

Spurs is ook een mooie club. Veel succes daar.

 

Ik besloot om maar meteen een vlucht richting Londen te boeken. Op internet zocht ik ook meteen een hotel. Ik zou zolang in een hotel blijven slapen totdat ik een woning vond. Ik boekte een vlucht voor de volgende dag. Wim zou met me mee gaan. Hij was al jaren vrijgezel en wist hoe het was om alleen in een hotelkamer te zitten. Ik keek op de site van Tottenham en zag dat er al snel een wedstrijd op het programma stond. We moesten als winnaar van de FA cup de wedstrijd om de Community Shield spelen tegen landskampioen Middlesbrough. Ik zag meteen wat informatie over de wedstrijd. The Spurs hadden de Community Shield voor het laatst in 1962 gewonnen. Daar moest ik dan maar even verandering in brengen! Ik was iemand die sterk geloofd in statistieken en had dan weinig geloof dat we zouden kunnen stunten. Vooral omdat het mijn eerste wedstrijd was en ik nog niet had kunnen experimenteren met verschillende tactieken. Ik bekeek de selectie en begon alvast met het maken van een tactiek.

 

volgende update:

- de selectie en tactiek

- Verslag community Shield

Spurs is ook een mooie club. Veel succes daar.

 

vind ik ook ;)

dankje, ik zal mijn best doen!

Heel veel succes bij de Spurs. Niet echt een super orginele club, maar daarom niet minder leuk. Dit verhaal is goed bezig, hopelijk houd je deze goede lijn vast..

 

Het gene wat me opviel was dat Peter Crouch nu bij Tottenham speelde. Ik was altijd een groot van fan hem geweest en hoopte dat hij nog steeds zo goed was als in zijn jaren bij Liverpool. Als tactiek besloot een 4-4-2 te spelen met een ruit op het middenveld. Ik had nog niet besloten wie ik waar ging neerzetten. Eerst maar mijn eerste training in Londense dienst leiden.

 

 

Toen ik de volgende dag in Londen aankwam was de ontvangst geweldig! honderden fans stonden me op te wachten. Ik had besloten mijn eerste persconferentie pas na de wedstrijd tegen Middlesbrough te geven. Ik wou namelijk meteen een goed resultaat neerzetten en had daarbij mijn volle concentratie nodig. Ik had ook te horen dat het transferbudget gestegen was naar bijna 10 miljoen! Ik besloot na de wedstrijd tegen Middlesbrough op zoek te gaan naar verterkingen. De eerste training liep goed. De spelers deden wat ik wilde en waren enthousiast. Het viel me op dat Peter Crouch niet echt op scherp stond. Hij miste grote kansen en sjokte een beetje over het veld. Toen ik vroeg wat er met hem was zei hij dat hij gewoon niet op scherp stond. Ik vertelde hem dat hij tegen Middlesbrough op de bank zou beginnen. Hij zou echter zeker speelminuten krijgen. Een paar dagen later stond de wedstrijd tegen Middlesbrough op het programma. Vol goede moed gingen we de wedstrijd in.

 

 

Na een slechte eerste helft herpakten we ons in de rust en speelden we Middlesbrough van het veld. Peter Crouch stond er nog geen 5 minuten in toen hij met een assist de 1-0 inleidde. De 2-0 was een prachtige solo van Berbatov die meer dan verdiend Man of the Match werd.

Na de wedstrijd noemden de supporters me een tovenaar aangezien het wel erg lang geleden was toen ze voor het laatst deze prijs wonnen. Iedereen was euforisch en ik bulkte van het zelfvertrouwen. Zou dan echt alles was ik in mijn handen kreeg in goed veranderen?

 

Volgende update:

Begin competitie

Op zoek naar versterking

Goede eerste wedstrijd. Ga zo door!!

Lekker resultaat, Berbatov is een heldje.. Een extra rechtsback zou geen luxe zijn, heb je Chimbonda niet meer?

Lekker resultaat, Berbatov is een heldje.. Een extra rechtsback zou geen luxe zijn, heb je Chimbonda niet meer?

 

nope, speelt nu bij udinese

Tottenham Hotspur heeft ook niet echt heel hoge verwachtingen voor het spelersmateriaal dat je hebt in mijn ogen dus je hebt een verstandige keuze gemaakt swollenaer en het ziet er goed uit.

Nu is het nog wachten op de versterkingen.

 

Na de winst tegen Middlesbrough gingen we met het volle vertrouwen het begin van de competitie tegemoet. Toen ik naar de eerste drie wedstrijden keek vond ik dat we niet mochten verliezen. We moesten tegen Bolton, Luton Town en Blackburn. Tegen Luton wilde ik sowiezo winnen en uit de wedstrijden tegen Bolton en Blackburn wilde ik 4 punten pakken. Ik had gezien dat we in de slectie een tekort aan vleugelverdediger hadden. Ik besloot op zoek te gaan naar een links- en een rechtsachter. Ze hoefden in mijn opinie geen basisspeler te zijn, maar wel een goede vervangen in geval van blessures en/of schorisingen. Ik besloot na de komende drie wedstrijden op zoek te gaan naar de juiste speler. Tussendoor zou ik natuurlijk wel het een en ander rondkijken en mijn scouts op pad sturen.

 

 

 

 

Na een goede periode was er tijd om op zoek te gaan naar versterking. Ik was zeer geïnteresseerd in Heitinga, maar Ajax was niet van plan hem te verkopen. Ook Grygera wilden ze niet verkopen, iets wat later maar goed was ook. Grygera kan namelijk maar 45 minuten per wedstrijd spelen. Een beetje zonde om daar een wissel aan te verspelen. Op een gegeven moment viel mijn oog op Armand Traoré. Een 19-jarige linkervleugelverdediger die, als het moest, ook rechts wel kon spelen. Hij is echter meer iemand voor de toekomst, maar liet in de wedstrijd die hij speelde voor Arsenal dit seizoen een goede indruk achter en stond in het elftal van de week. Na wat biedingen heen en weer kon ik hem kopen voor 5,25 miljoen euro. Ik besloot het te doen.

Aangezien ik nog maar twee dagen te gaan had tot het verstrijken van de deadline moest ik opschieten. Nadat mijn bod op Drenthe was geaccepteerd bleek hij zelf geen zin te hebben in een overgang naar Londen. Mijn scout kwam op de laatste dag aanzetten met Moritz Marheineke. Volgens hem was Moritz zelfs beter dan onze reserve rechtsback Dennis Williams. Aangezien Williams pas 16 jaar is vond ik dat niet heel wonderlijk. Aangezien ik mijn selectie persé wilde verbreden kocht ik hem voor 1 miljoen euro. Hoewel ik niet de top-spelers had waar de supporters op hoopten, was ik toch wel blij met deze aankopen. Ik hoopte vooral dat Traoré een grote zou worden.

 

volgende update:

- The Spurs in Europa

- Vervolg competitie

Mooie resultaten, gelijk tegen Bolton is geen ramp. Ik hoop dat je dit vol kun houden!!

Ik zal de komende week wat minder posten aangezien ik toetsweek heb op school en nogal mijn best moet doen wil ik het halen dit jaar. Ik zal wel proberen dit weekend op zijn laatst nog een update te plaatsen.

Oke doe rustig aan want toetsenweek is natuurlijk belangrijker!!

 

Na een goed begin van de competitie moesten we naar Slowakije voor de eerste ronde van de Uefa Cup. Op mijn hotelkamer was ik net mijn koffer aan het inpakken toen de telefoon ging. Ik keek naar de telefoon, maar liep er niet heen om hem op te nemen. Na 5 keer over te zijn gegaan kwam er geen geluid meer vandaan. Onverstoord ging ik verder met inpakken. Ik wist eigenlijk helemaal niks van onze tegenstander FC Artemedia. Ik had een paar DVD's gekregen van de club, maar die beelden waren zo onduidelijk dat ik nauwelijks kun op maken wie nou eigenlijk bij wie hoorden. Wel wist ik dat ze een groot stadion hadden. Ongeveer even groot als dat van The Spurs. Een bijkomend voordeel was dat ze veldverwarming hadden. Iets wat me wel handig leek in Slowakije. Weer ging de telefoon. Ik liet de telefoon 3 keer overgaan en liep er heen. Nog voordat ik de telefoon had bereikt was het lawaai gestopt. Onverschillig haalde ik mijn schouders op en pakte ik nog wat voor in mijn koffer. Toen ik hem dicht wilde doen merkte ik dat ik weer veel te veel mee genomen had. We zouden twee weken in Slowakije blijven, maar ik had wel voor een maand mee. Het was een voordeel dat de wedstrijd tegen Chelsea verplaatst was, nu konden we tenminste goed wennen aan het klimaat in Slowakije. Net toen ik met veel moeite mijn koffer dicht had gekregen ging de deur open. Verbaasd keek ik op.

 

Hijgend stond mijn advocaat voor me. "Wat doe jij hier?" vroeg ik met nog meer verbazing. Hijgend vertelde hij me dat hij me al had geprobeerd te bellen, maar ik nam niet op. Hij was hier omdat de supporter het huis in Enschede terug wilde. Ik snapte het probleem niet echt aangezien ik niks meer met dat huis te maken had. Mijn advocaat legde me uit dat mijn vrouw nu het huis in Amsterdam weer wilde. Anders zou ze de scheidingsformulieren niet ondertekenen. "Maar ze heeft overspel gepleegd! Dan heeft ze toch helemaal niks te zeggen over de scheiding?" Schreeuwde ik wanhopig. "ja maar" ging mijn advocaat verder, er is geen bewijs van. Zij blijft het ontkennen en zegt dat ze op de foto's gewoon over zaken aan het praten was! "Doe er dan wat aan!" schreeuwde ik. Ik pakte mijn koffer en liep langs hem heen de kamer uit. "Doe de deur achter je dicht!" schreeuwde ik toen ik voor de lift stond.

 

Na een lange reis kwamen we eindelijk in Slowakije aan. De sfeer was geweldig. Iedereen dolde wat met elkaar en er was totaal geen spanning. Na een ontspannende stadswandeling met het hele team trainden we nog wat en waren we helemaal klaar voor de wedstrijd.

 

 

Vol euforie kwamen we terug in Londen. We hadden echter niet alng om na te genieten van deze zege. We moesten meteen vol aan de bak. Deze maand zat vol met wedstrijden. De eerst komende twee waren Liverpool uit en Chelsea thuis.

 

 

 

Na toch wel twee zware wedstrijden was ik tevreden met het resultaat. We waren nog steeds ongeslagen, iets wat erg belangrijk voor me was. Tegen Newcastle verlangde ik echter naar de volle winst zodat we vol zelfvertrouwen de tweede wedstrijd tegen FC Artemedia in zouden gaan.

Gaat op zich aardig

 

Succes verder

Tottenham is zooo een heerlijke ploeg op FM, maak er iets moois van!

Zou je me een screentje van de gesciedenis van Crouch kunnen geven?

 

Succes verder ;)

 

Aangezien ik al een tijd niks van het gedoe met mijn vrouw had gehoord kon ik me rustig voorbereiden op de wedstrijd tegen Newcastle. Het team was in topvorm, met als uitblinker onze keeper Robinson. Iedereen had er het volle vertrouwen in dat we zouden winnen en ik deelde dat gevoel. De dag voor de wedstrijd dronk ik nog even een biertje samen met mijn maat Wim. Net toen onze lege glazen werden opgehaald kwam er een man naar ons toe. Het bleek een journalist te zijn. Hij wou graag een intervieuw met mij. Ik legde hem uit dat ik nu even aan het ontspannen was en heel even niet aan voetbal wilde denken. Ik sei hem dat hij me aan het eind van de maand op kon bellen voor een intervieuw. Ik gaf hem mijn kaartje en hij liep weg. We dronken nog wat biertjes en gingen naar het hotel. Ik nam nog snel even de belangrijke punten van Newcastle door en ging toen slapen.

 

 

Na dit goede resultaat stond de wedstrijd tegen Artmedia voor de deur. Ik legde het team uit dat we eigenlijk alleen de nul hoefden te houden. Gewoon geconcentreerd verdedigen en geen domme dingen doen.

 

 

Na het behalen van de groepsfase van het Uefa Cup toernooi wilde ik dit gevoel in de competitie voortzetten. We moesten tegen Aston Villa. Aston Villa was deze competitie een van de hoogvliegers en stond dan ook boven ons toen we aan deze wedstrijd begonnen.

 

 

Na deze wedstrijd was de maand voorbij en werden er weer prijzen weggeven. Ik sloeg de krant open en zag de winnaars

 

Speler van de maand: Thierry Henry (Arsenal)

Talent van de maand: Freddy Adu (Arsenal)

Manager van de maand: Robin Koetsier (Tottenham Hotspur)

Doelpunt van de maand: Arzu (Blackburn)

 

Met trots las ik dat ik gewoon manager van de maand was geworden! Er stond ook afbeelding naast van de stand in de competitie tot nu toe:

 

 

Met trots zag ik dat we koploper waren! Ik trakteerde mezelf maar weer eens op een sigaar en genoot van het feit dat er niemand was die daarom zeurde. Ik besloot maar bij de telefoon te gaan zitten. Die journalist zou nu zeker weten snel bellen. De manager van de maand had hem een intervieuw beloofd!

Zou je me een screentje van de gesciedenis van Crouch kunnen geven?

 

Succes verder ;)

 

astu:

lekkere novelle

 

screentje Bojan alsjeblieft

lekkere novelle

 

screentje Bojan alsjeblieft

 

dankje, maar heb geen idee wie je bedoelt met Bojan....:whistle:

 

Toen ik de telefoon opnam kreeg ik de receptioniste aan de lijn. Ze vertelde me dat ze ene meneer Beekhuis voor me aan de lijn had. Ik had natuurlijk door dat het de journalist was en zei haar dat het goed was.

Spreek ik met Robin Koetsier?

- Ja zeker, u bent zeker die journalist?

 

Ja, Berend Beekhuis, aangenaam.

-Steekt u maar meteen van wal.

 

Oke, hoe denkt u nu over uw vertrek naar Engeland?

-Een van de beste keuzes in mijn leven. Ik vind het hier helemaal geweldig en werk bij een prachtclub!

 

Klopt het dat u eigenlijk betere clubs voor het uitkiezen had?

-Als u met beter bedoelt clubs die hogere verwachtingen hebben wel ja. Ik kon naar Bayern, Werder en nog een paar clubs. Ik koos echter voor The Spurs omdat hun verwachtingen laag liggen, maar ze fantastisch materiaal ter beschikking hebben.

 

Daar heeft u gelijk in, wat zijn de verwachtingen eigenlijk voor dit seizoen?

-Het bestuur en de supporters verwachten dat de club uit de gevarenzone blijft. Ik zie echter mogelijkheden om Europees voetbal te halen.

 

U verwacht niet dat u serieus mee kan doen voor de titel? U ben tenslotte op dit moment koploper!

-Dat mag wel zo zijn, maar als je kampioen wil worden moet je ervaring hebben. Op het eind zullen we niet de ervaring hebben om met de spanning van belangrijke wedstrijden om te gaan. We zullen we alles op alles zetten als blijkt dat we aanspraak kunnen maken op de titel, maar zover is het nog lang niet.

 

U kreeg onlangs uw eerste prijs als trainer van Tottenham? Hoe ervaart u dat?

-Vooral opgelucht dat het erkend word dat ik hier goed werk verricht. Het bestuur zegt natuurlijk vaak genoeg hoe ze over me denken, maar als de buitenwereld ook erkend dat ik het goed doe is dat helemaal lekker.

 

Morgen is de loting voor de Uefa Cup. Heeft u nog clubs die u liever niet tegenkomt?

-Als je de beste wil zijn, moet je van iedereen winnen. Maar als ik mocht kiezen zou ik liever geen ploeg uit Duitsland treffen. Zij spelen de laatste tijd goed aanvallend voetbal, iets wat nogal problemen op zou kunnen leveren.

 

Oke, dat was het alweer. Bedankt voor uw tijd en veel succes bij de loting van morgen!

-Graag gedaan en tot ziens!

 

De volgende dag zat ik in een bomvolle zaal met allemaal coaches en Voorzitters. Het duurde eindeloos voordat alles balletjes waren getrokken en er duidelijkheid was wie bij wie in de poule zou komen. Eindelijk wist ik tegen wie we zouden spelen. Onze poul zag er als volgt uit:

 

Feyenoord

FK Borac Auto Cacak

Tottenham Hotspur

Grasshopper-Club Zürich

Shaktar Donetsk

 

Bij het zien van deze poule zag ik geen grote opstakels. Onze eerste wedstrijd zou Borac zijn. We speelden deze wedstrijd gelukkig thuis zodat we niet helemaal naar Servië hoefden tegen deze tamelijk onbekende ploeg.

Zo een makkelijke poule zul je niet snel een 2e keer krijgen swollenaer, dat is gewoon te erg voor woorden eigenlijk!

Heb je ook nog transfers gedaan of ben je niet in het begin van een seizoen begonnen?

Zo een makkelijke poule zul je niet snel een 2e keer krijgen swollenaer, dat is gewoon te erg voor woorden eigenlijk!

Heb je ook nog transfers gedaan of ben je niet in het begin van een seizoen begonnen?

 

Mooie poule inderdaad! Heb 2 noodtransfers gedaan zoals ergens al staat vermeld. Ik heb Moritz Marheineke en Armand Traoré aangetrokken als respectievelijk rechts- en linksback