Aangekomen in Bremen kregen we een rondleiding door het stadion. We hadden er eigenlijk geen behoefte aan, maar de voorzitter stond er op. Ik sprak ook nog even met de voorzitter over het feit dat ik een aanbod van hun had afgeslagen. Werde staat nu 4e in de competitie en de voorzitter wist zeker dat ze onder mijn leiding fier aan kop zouden gaan. Helemaal nu hij gezien had wat ik met Tottenham klaarspeelde. Ik werd overladen met complimenten en vroeg me af of het allemaal wel oprecht was. Wilde hij me niet gewoon uit mijn concentratie halen? Ik liet me niet van de wijs brengen en schonk meer aandacht aan de prijzenkast die ik te zien kreeg dan aan de praaatjes van hem. De spelers reageerden arochant op de getoonde prijzen en haalden hun neus er voor op. De vorm van ons team was perfect, howel sommige spelers nogal vermoeid waren. Ik besloot om Berbatov en Baines na deze wedstrijd een week met vakantie te sturen. Eigenlijk moest dat nu al volgens de fysio, maar ik was bang dat ik spijt zou hebben als het vanavond mis zou gaan.

 

Na de rondleiding gingen we de stad in. Ik stond er op dat iedereen zijn eigen kleding zou dragen. Ik heb een hekel aan dat gedoe om met je hele team rond te lopen in clubkleren. Alleen maar om te laten zien dat je wat voorsteld. Toen we met zijn alleen op een terrasje neergestreken waren om wat te drinken kwam er in een keer een zwarte mercedes over het plein scheuren. Een paar mensen sprongen aan de kant, iets wat wel moest als ze nog verder wilden leven. Wij keken allemaal op en nog voordat de Mercedes het plein verlaten had kwam er een wit groene auto aan. Op de zijkant stond met grote letters Polizei. Met loeiende sirene's volgde hij de Mercedes. Meteen daar achter aan kwam een scooter. Eigenlijk was het geen scooter, maar een Vespa. De vrouw die er op zat ging als een gek achter de twee auto's aan. Ik keek naar de Vespa en dacht in de vrouw Els te herkennen. Ik riep haar naam en de vrouw keek mijn kant op Na heel even oogcontact te hebben gehad keek ze weer recht voor zich uit en verdween ze in de zelfde steeg als de twee auto's. Zonder na te denken sprong ik op en rende ik de steeg in. De steeg boog na 50 meter naar links. Ik volgde de steeg en zag dat hij doodliep. Er was echter geen auto te bekennen. Het enige wat ik zag liggen wsa de hel van de vrouw (Els?) op de scooter. Ik pakte de helm en keek ernaar. Ik liep weer terug naar het terras met de helm nog steeds in mijn hand. Als Els gevaar liep leek het me het best om de helm maar mee te nemen. Zo was er al meteen een stuk minder bewijs tegen haar. Toen ik bij het terras aankwam zat iedereen er nog. De jonge Traoré vroeg meteen wat dit te betekenen had. Spottend antwoorde ik met "die vrouw had een mooie helm, ik heb hem van haar gekocht!" Iedereen lachte half en schonk er verder geen aandacht meer aan. Met mijn hoofd half bij Els en half bij de wedstrijd dronk als enige van het team een biertje. Na een tijdje gingen we richting het trainingscomplex o onze laatste training voor de wedstrijd te hebben. Met mijn gedachte zat ik nog steeds bij Els. Was zij het echt op die Vespa? Wat deed ze hier? Waarom zat ze die Mercedes en die politie achterna? Allemaal vragen waar ik nu geen antwoord op kon krijgen. Ik hoopte dat ik na de wedstrijd duidelijkheid zou kunnen krijgen. Misschien zou ik wel naar de politie gaan om te vragen wat er allemaal aan de hand is.

Een leuke update swollenaer is dit weer en ik denk dat je inderdaad beter zit in London dan in Bremen aangezien je daar een veel zwaardere doelstelling etc. hebt.

 

Na heel wat gebeurtenissen in Bremen was het dan eindelijk tijd voor het belangrijkste: de return van de kwartfinale wedstrijd.

 

 

Een mooie 2-0 overwinning over twee wedstrijden brengt ons in de halve finale tegen Bayern München.

 

Al snel stond onze andere halve finale voor de deur. Die om de FA Cup. We moesten tegen Newcastle United.

 

 

Doordat we nog steeds in Europa meededen werden er wat wedstrijden verzet. Ik kwam er achter dat als we de volgende wedstrijd zouden winnen (tegen Sunderland) we kampioen zouden worden. Ik had echter al voordat het bekend was Berbatov, Baines en Arango op vakantie gestuurd. Ik hoopte maar dat het team met de druk om zou kunnen gaan. Ergens hoopte ik dat we pas de wedstrijd erna kampioen zouden worden, aangezien het team dan compleet zou zijn en we thuis speelden.

 

Was het dan zover? Zou Tottenham Hotspur, een van de vele clubs uit Londen, dan eindelijk weer eens kampioen worden? Dat was sinds 1961 niet gebeurt! Er zaten in het stadion veel meegereisde fans. Die hoopten op een prachtige wedstrijd, waar de mensen die thuis zaten hoopten dat het volgende week in eigen stadion zou gebeuren. Ik hoopte maar dat we met de druk en de vermoeidheid om konden gaan.

 

 

Wat uit niet lukte, moest dan maar thuis gebeuren. Met de selectie weer helemaal compleet speelden we in een afgeladen stadion onze Kampioenswedstrijd. Eigenlijk al onze tweede. Zou het dan nu wel goed gaan?

 

 

Wat een seizoen! We hebben al 3 prijzen gepakt en zijn nog in de race voor de andere 2!! Het kampioenschap was mooi. Het feest was echter kort. Ik eiste van mijn spelers dat ze rustig aan deden met het oog op de wedstrijd tegen Bayer Munchen.

Je hebt al de treble, zeer knap, maar hoe noemen ze het als je 5 prijzen pakt in één seizoen? Bayern is een rot ploeg, Duitsers zijn altijd lastig, en met Ajax ben ik ooit door ze in de halve finale uitgeschakeld (van de Champions League). Vooral Schweinsteiger en Makaay moet je niet uit oog verliezen, rot ploeg, maar.. succes! Ziet er leuk uit deze novelle..

Leuk dat je kampioen bent geworden swollenaer, het is mij ook gelukt eerlijk gezegd vorig seizoen en daarna komen er wel een paar grote clubs achter je aan mag ik vast verklappen.

Ik vind het mooi zoals jij de lay-out opgelost hebt met de Big-Ben etc. aangezien Tottenham nou niet echt een header heeft op de site en de verslagen die zijn al helemaal mooi natuurlijk met die leeuw etc. op de achtergrond.

 

Na het kampioenschap kreeg ik nog een smsje van Els. Ze feliciteerde me en zei dat we snel weer wat zouden gaan drinken. Alleen was ze voorlopig even bezig met belangrijke zaken. Daar kon ik me van alles bij in denken, maar ik bleef geloven in haar onschuld. Hoe veel dure spullen ze ook had, er zou vast wel een logische verklaring voor dit alles zijn. Ik probeerde me volkomen op de tweekamp met de Duitsters te richten en eiste van mijn team dat we thuis in ieder geval de nul zouden houden. Daarna zouden we in de uitwedstrijd wel verder zien.

 

 

Heenwedstrijd

De eerste wedstrijd was geweldig! We speelden Bayern helemaal van de mat en het was een wonder dat het in de rsut slechts 1-0 stond. In een bomvol stadion begonnen we de tweede helft meteen weer met aanvallen, maar meerdere keren stond Rensing in de weg. Hij behoudde zijn team voor een grote nederlaag. Nadat heel wat aanvallen van ons waren gestrand kwam dan toch dat 2e doelpunt, al was het met wat geluk. Na de 2-0 hadden we nog genoeg kansen, maar we hadden het vizier niet op scherp staan, waardoor de wedstrijd in Bayern nog onnodig spannend kan worden.

 

Return

We waren geen schim van de ploeg die thuis zo goed speelde. Bayern wist dat een doelpunt van ons fataal voor ze zou zijn. Ze gooiden het achterin dan ook goed op slot en viel gedosseerd aan. We weerstond de aanvallen goed en kwamen er zelf ook wel eens goed uit. Het was echter weer hun keeper die de ene redding na de andere had. Ik hoopte dat we met een 0-0 de rust in zouden gaan, maar daar dacht Defoe anders over. Na zijn doelpunt ontplofte het stadion en zag iedereen nog een goede kans voor de Duitsers. Wij beperkten ons tot verdedigen en counteren. Bayern bleef aanvallen, maar wij bezweken niet onder de druk. Na het fluitsignaal was de ontlading fantastich. De meegereiste fans gingen uit hun dak en in kon nauwelijk geloven wat er was gebeurd: We staan in de finale tegen Real Betis!!!

 

bedankt voor jullie reacties! Motiveert me!

Mooie overwinning tegen Bayern. Ik hoop voor je dat je de finale wint!!

 

Met tegenzin werkten we onze laatste competitiewedstrijden af.

 

 

Een wisselende aanloop naar deze finale. In de enige wedstrijd die telde, die tegen aarstrivaal Arsenal, speelden we fantastisch en lieten we zien dat we het in ons hebben om die finale te winnen. Voor de rest wilde ik gewoon zorgen dat we niet voervermoeid zouden raken.

 

De finale zou in Rotterdam gespeeld worden. Ik was gevraagd om aan de vooravond een intervieuw af te geven. Ik besloot dit niet te doen. Het zou namelijk op tv uitgezonden worden en ik wilde het liefst in stilte me voorbereiden. Terwijl ik was door Rotterdam slenterde zag ik overal posters.

 

 

Bij het zien van deze posters ging er elke keer weer een stoot adrenaline door mijn lichaam. Wie had dat kunnen denken? De man die na twee seizoenen Ajax inruilde voor FC Twente had het toch voor mekaar. Hij zou de finale van de Uefa Cup gaan spelen. Hij had de kans zich de geschiedenisboeken in te werken! Het enige wat hij hoefde te doen was er voor zorgen dat zijn team meer scoorde dan de tegenstander. Als je het zo zegt klinkt het helder, simpel en logisch. In voetbal is echter niks logisch. In belangrijke wedstrijden kunnen teams als Swansea het grote Manchester United op een gelijkspel houden in de Engelse Beker. En kan FC Zwolle in de finale van de Nederlandse beker staan en deze finale met prachtig voetbal toch onterecht verliezen. In het voetbal bestaat geen logica. Terug op mijn hotelkamer keek ik op internet naar de wedstrijden die Betis had gespeeld voor dat ze de finale haalden. Het rijstje met wedstrijden zag er als volgt uit:

 

Real Betis - Hibernian 3-3

Hibernian - Real Betis 0-1

 

Groepsfase

Real Betis - Sparta Praag 1-1

Toulouse - Real Betis 0-3

Real Betis - Sunderland 1-0

Celtic - Real Betis 0-3

 

Knock-out Systeem

Parma - Real Betis 0-4

Real Betis - Parma 1-1

 

Real Betis - CSKA Moskou 1-0

CSKA Moskou - Real Betis 0-2

 

HSV - Real Betis 2-1

Real Betis - HSV 4-0

 

Real Betis - FC Porto 1-0

FC Porto - Real Betis 0-0

 

Een mooie reeks wedstrijden. Het viel me vooral op dat ze kunnen vlammen als het moet. Ik hoopte maar dat ze tegen ons niet in vorm zouden zijn. Hoe vaker ik naar dit rijtje keek, hoe meer ik aan onszelf begon te twijfelen. Ik drukte de computer dan ook maar uit en keek wat tv ter ontspanning. Toen ik 's avonds probeerde te slapen lukte dit niet. Voor het eerst in mijn leven was ik zenuwachtig voor een wedstrijd. Na uren piekeren en zoekend naar een ideale slaaphouding viel ik dan eindelijk in slaap. Om na 2 uur de wekker weer te horen. Ik stond op douchte me een keek naar mezelf in de spiegel. Dit is het dan. Vandaag moet het gebeuren. Ik zou niet nog eens zo snel een kans krijgen om mijn naam in heel Europa te vestigen. Met bezwete handen zocht ik de rest van het team op om nog een kleine training voor de wedstrijd te doen.

Volgens mij staat er een foutje in swollenaer hoewel ik er niet geheel zeker van ben: Er staat dat je tegen Manchester City 2-0 speelde maar Keane die staat ook bij de doelpuntenmakers zie ik net.

Het is jammer dat het einde zo wisselvallig moet gaan maar het is natuurlijk wel hardstikke leuk dat je in de finale van de uefa cup speelt. Ik hoop dat je hem net als ik binnensleep en ik verwacht daarna wel een grote club voor je hoewel het bij mij daarna nog een jaartje duurde voor die kwam.

Ja, is een foutje. Tegen Man. City is het 2-1 geworden. Zou vandaag de finale van de Uefa Cup en de Finale van de FA cup posten.

`

 

Het was dan eindelijk zover. We zouden de finale van de Uefa Cup spelen. Volgend jaar zouden we Champions League spelen en ik wou dat toernooi al met een goede status in gaan.

 

 

Wat geweldig! Alles wat ik aanraak lijkt in goed te zijn veranderd. Ik hoopte maar dat mijn spelers nog genoeg motivatie zouden hebben om nog een keer goed te spelen in de finale van de FA Cup. Hoewel iedereen natuurlijk in feeststemming was leek dat toch te lukken. Ze namen de wedstrijd heel serieus en lieten zich ook niet afleiden door het vele publiek bij de training.

 

 

Nu we alle prijzen hebben gewonnen dit seizoen hebben we een topprestatie geleverd. Iedereen is nu met vakantie en ik heb nog absoluut geen plannen. Op mijn hotelkamer nam ik de statistieken van het afgelopen seizoen door. De eindstand was als volgt:

 

 

Nadat ik in September, November, December en Maart Manager van de maand was geworden was ik nu dan ook manager van het jaar. Eigenlijk stond ik daar niet van te kijken aangezien ik een prestatie heb geleverd die de meeste trainers nog niet eens met een topploeg zouden kunnen leveren.

Dimitar Berbatov werd voetballer van het jaar met Ledley King op de 3e plek.

Ik voelde me toch wel trots. Ik had gewoon een buitengewone prestatie geleverd en werd geroemd in alle kranten. Op straat stak iedereenhun duim naar bij op en sommigen gaven zelfs applaus! Ik ging steeds vaker de deur uit aangezien ik di wel erg leuk vond.

Op mijn computer zocht ik naar een mooie plek om op vakantie te gaan. Toen ik een mooie plek had gevonden ging ineens de telefoon.

Geweldige prestatie, ik hoop dat je dit niveau vol kunt houden!!

 

Toen ik de telefoon op nam zei de man van de receptie dat er beneden iemand op me wachtte. Ik snelde mij naar beneden, maar zag niemand die ik kende. De man van de receptie wenkte mij en ik liep op hem af. Hij gaf mij autosleutel en wees naar buiten. Voor de deur zag ik een prachtige Porsche staan. Hij was in precies de zelfde kleur als de Lamborgini van Els. Ik liep naar de auto toe en stapte in. Aan het stuur plakte een briefje. "Rij richting het vliegveld, verdere info volgt" stond er op. Zonder te twijfelen startte ik de auto en reed weg. Tijdens het rijden keek ik een beetje rond in de auto. Er was echter niks te vinden. Ook het handschoenenkastje was leeg en de auto had absoluut geen enkele geur op de geur van gloednieuw leer na. Toen het zonneschermpje naar beneden deed viel daar een CD uit. Het was een gebrande CD zonder ook maar enige tekst erop. Ik stopte de CD in de radio/CD-speler en drukte op play. Uit de speakers kwamen de vrolijke klanken van samba muziek. De ritmes werden gevormd door grote trommels en ik werd er spontaan vrolijk van. Een beetje meetrommellend op het stuur kwam ik aan bij het vliegveld. Ik parkeerde de auto en liep het gebouw in. Ik ging op een bankje zitten en keek een beetje in het rond. Ik zag absoluut geen bekenden en na een kwartiertje liep ik naar de balie en vroeg of ze misschien iets voor mij hadden. Zonder mijn naar te hoeven zeggen overhandigde de dame achter de balie mij een grote envelop. Met de envelop ging ik weer zitten en keek ik wat er in zat. Er bleek een foto's in te zitten van een prachtig vakantie huisje en een ticket naar Rio de Janeiro. Het vleigtuig vertrok al over een half uur. Snel checkte ik me in en kocht nog wat eten voor onderweg in de winkeltjes. Toen ik het vliegtuig instapte had ik nog steeds niemand gezien die ik kende. Ik besloot maar gewoon af te wachten en luisterde rustig naar muziek toen het vliegtuig opsteeg. Na een uur vliegen viel ik in slaap om vervolgens vele uren te worden gewekt door een stewardess met de boodschap dat we geland waren. Ik stapte uit en zag dat de zon hier volop scheen. Ik kocht maar meteen een zonnebril en ging naar buiten. Voor mijn neus stapte een taxi waarvan de chauffeur met handen en voeten me probeerde duidelijk te maken dat ik in moest stappen. Ik deed wat hij zei en we reden weg. Na een rit over de meest slechte wegen die je je maar kunt bedenken kwamen we aan bij het huisje van de foto. Ik stapte uit, wilde hem betalen, maar hij schudde van nee en reed weg. "Ik heb hem al genoeg betaald" Klonk het achter me en ik draaide mij om. In de deuropening zag ik Els staan met een cocktail in haar hand. Ik liep naar haar toe en vroeg waar dit allemaal op sloeg. Ze legde me uit dat de nieuwe succescoach wel een vakantie verdiende en dat ze me voor 2 weken lang in de watten zou leggen. Ik vond het geweldig en zonder te vragen hoe ze aan al dat geld kwam besloot ik maar te genieten. De hele dag waren we aan het zwemmen, eten, luieren en nog veel meer. De nacht was nog intiemer dan onze eerste nacht samen en ik snapte ineens niet waarom ze dit allemaal voor me deed. We hadden slecht een keer met elkaar geslapen en met haar uiterlijk kon ze elke kerel krijgen die ze wilde. Ik besloot het haar maar niet te vragen en maar gewoon te blijven genieten. We viel het me op dat er steeds minstens een man voor het huisje stond. Het leek erop alsof hij de wacht aan het houden was. Als verklaring daarvoor gaf Els de reden dat je hier veel straatjochies had die alles steelden wat los een vast zat. Ik besloot er verder maar niet naar te vragen en hoopte dat dit 2 fantastische weken zouden worden.

 

De vakantie was geweldig. Het enige wat ik verder van Els te weten was gekomen is dat ze in dingetje handelt, zoals zij het noemde. Het was wel duidelijk dat ze er verder niet over wilde praten en ik vond het best. Thuis aangekomen stortte ik me weer totaal op mijn werk. Ik was van plan verterkingen te halen, aangezien dit seizoen moeilijker zou worden dan het vorige. Iedereen verwachtte van alles van ons en we zouden zeker weten weer het kampioenschap moeten pakken. Nog voor de eerste oefencampagne had ik de selectie compleet.

 

 

Miroslav Klose:

Ondanks zin leetijd nog steeds een topspits. Niet voor niks Europees voetballer van het jaar. Met zijn komst hoop ik ook om de concurrentie strijd op te laaien. Berbatov en Keane waren namelijk mijn vast spitsenkoppel, maar waarschijnlijk zullen Klose en Berbatov samen ook een perfect dou vormen. De komst van Klose heeft mij ook veel geliefder gemaakt bij het publiek.

 

Jonathan de Guzman:

Na het vertrek van Lennon was er geen goede reschtermiddenvelder meer in de selectie. Op zoek naar een vervanger kwam ik eerst uit bij Alexis Sanchez uit, maar hij kreeg geen werkvergunning. Door de verkoop van Sturridge had ik genoeg geld om De Guzman te kopen. Het grote voordeel aan hem vind ik dat hij op bijna elke positie uit de voeten kan. Hij is tevens nog jong en kan dus nog steeds beter worden.

Fantatische resultaten! leuke novelle

Wat een bedragen voor die 2 spelers zeg. Ik kan het me nog wel indenken met Klose dat je er veel voor betaald.

Maar dat je zoveel voor de Guzman betaalt is natuurlijk van de zotte eigenlijk hoewel je wel veel geld binnenkreeg ook.

Sturridge deed het toch helemaal niet zo slecht of ligt het nu aan mij? Het zegt al genoeg dat die naar Man Utd vertrokken is lijkt me of niet?

Wat een bedragen voor die 2 spelers zeg. Ik kan het me nog wel indenken met Klose dat je er veel voor betaald.

Maar dat je zoveel voor de Guzman betaalt is natuurlijk van de zotte eigenlijk hoewel je wel veel geld binnenkreeg ook.

Sturridge deed het toch helemaal niet zo slecht of ligt het nu aan mij? Het zegt al genoeg dat die naar Man Utd vertrokken is lijkt me of niet?

 

De Guzman is echt een topspeler! Stond tevens in het Europees Elftal van het jaar en kan op bijna alle posities uit de voeten. Sturridge deed het niet slecht, maar met Klose er bij heb ik liever Crouch dan hem als reserve spits, aangezien Crouch beter als breekijzer te gebruiken is als je achter staat.

Je hebt veel geld uitgegeven aan die spelers maar soms kan het ook niet anders als je ze graag wil hebben. Ik heb dit zelf een keer met Fabregas gehad, toen moest ik 136 miljoen voor hem betalen en ik was zo gek om het ook nog te doen.

 

Na met geld te hebben gesmeten was het zo ver: de voorbereiding begon. We speelden twee oefenduels.

 

 

 

Na deze twee zeges was het tijd voor de eerste prijs van het seizoen. We moesten tegen Chelsea voor de Community Shield.

 

 

Na net als vorig seizoen meteen een prijs te hebben gepakt had iedereen veel vertrouwen in het seizoen. Onze prognose was dat we derde zouden worden. Het bestuur en de supporters verwachtten echter dat we de titel weer pakken. Ik ging daar echter ook voor en zal met niks minder genoegen nemen. In de Champions League zette ik in op een kwartfinale plaats.

 

De competitie zou makkelijk beginnen. We moesten ten promovendus Southampton.

 

 

Onze eerste thuis wedstrijd was tegen Middlesbrough, het team waar we vorig jaar onze eerste prijs tegen pakte.

 

 

Om onze volgende prijs te pakken moesten we weer tegen Chelsea. Dit keer ging het om de Uefa Super Cup. Chelsea had namelijk de CL gewonnen door in de finale Arsenal met 1-0 te verslaan.

 

 

Met al twee prijzen binnen begon het seizoen fantastisch. We zouden nu zelfs vorig seizoen kunnen overtreffen! We zouden we dan goed moeten presteren in de CL. Onze poule zag er als volgt uit:

 

Bayern Munchen

Tottenham Hotspur

Partizan Belgrado

Marseille

 

Ik was er van overtuigd dat we deze poule zouden overleven.

 

Met al twee prijzen op zak vervolgden we de competitie tegen Fulham. Hopelijk een goede generale voor de wedstrijd tegen Bayern Munchen die een paar dagen daarna was.

 

 

 

Mooie prestaties die je hebt weten te bereiken. Ik vind het wel jammer dat je Sturridge weg hebt gedaan, die gast met een beetje training is niet af te stoppen. Maar daar kom je wel achter als je volgende keer tegen Man Utd speelt en hij in de basis staat !

KUTGW :)

Heerlijke resultaten hoor!! mooie lay-out trouwens en wel grappige club succes verder!

Het ziet er allemaal nog steeds super uit swollenaer alleen jammer dat je tegen Fulham het nog bijna uit handen moest geven maar gelukkig niet helemaal zeg.

Bayern Munchen dat verwachtte ik persoonlijk ook al alleen dan niet met Michael Rensing op de goal zeg dat verrast me wel.

Het is ontzettend jammer dat Ditimar Berbatov geblesseerd moest raken maar dat heb ik zelf ook gehad dat hij telkens bij belangrijke duels een blessure had zeg.